De 5 dingen die ik leerde sinds ik stopte met Facebook

Andra Rundle vertelt aan de Huffington Post hoe ze besloot te stoppen met Facebook en wat ze sindsdien ontdekte. "Twee maanden geleden keek ik op van mijn computer, ik was er even achter gaan zitten om te ontspannen (op Facebook uiteraard), maar die paar minuten waren er toch weer 20 geworden. Ik hoorde mijn man bezig in de keuken met koken, hij had muziek op en het drong tot me door dat ik die 20 minuten ook met hem had kunnen praten. Met een echt mens. En toen besloot ik: ik hou er mee op. Sindsdien ontdekte ik 5 belangrijke dingen Als ik iets meemaakte, of iets zag, of iets hoorde, dan was ik niet met mijn hoofd bij die ervaring. Ik was meteen al aan het nadenken hoe ik dat leuk en puntig tot een facebook-post kon verwerken ; mensen die je niet vaak tegenkomt, maar met wie je per mail of telefoon contact houdt, die in je zijn geinteresseerd ook buiten Facebook. In den beginne, toen Facebook net bestond, stelde de 'like' knop misschien iets voor. Gaf je daarmee aan dat je geraakt was door wat je las, of dat je er achter stond. Maar dat is lang geleden. Je zegt nu 'vind ik leuk' vooral om de maker van de post te behagen. Om het stukje te belonen. En om in het gevlei te komen bij iemand zodat hij of zij jouw stukjes weer leuk vindt. Want hoe meer 'vind ik leuks' hoe leuker je je voelt Ik moest er aan wennen. Maar toen ik eenmaal de smaak te pakken had, en de tijd die ik besteedde aan Facebook gebruikte voor echte mensen - echte vrienden, mijn dochters, familie - werd het leven leuker Sinds Facebook lijkt het of iedere ervaring moet worden vastgelegd, zodat hij niet verloren gaat. Maar zo werkt het niet in het leven. Ervaringen gaan niet verloren omdat ze je raakten, of omdat ze je een beetje veranderden, of omdat je er met emoties aan kunt terugdenken. Niet omdat 17 van je vrienden op de 'vind ik leuk' knop hebben gedrukt

Bron(nen): Huffington Post