Irene Moors presenteerde in 2014 'Geef mij nu je
angst'. In het tv-programma wil ze samen met therapeuten mensen van hun angststoornis afhelpen. Om mee te doen tekenen de deelnemers een geheimzinnig contract.
Stoppen kan daarna niet meer. schrijft opnieuw over de wanstaltige praktijken van de zelfhulp-tv. Om te beginnen wordt op televisie gezegd dat de
therapie twee weken duurt. Zo verschijnt in beeld 'dag 12'. In werkelijkheid is de behandeling na een week al afgelopen. De deelnemers, die stuk voor stuk ernstige aandoeningen hebben, moeten dag in dag uit opdrachten uitvoeren, waartoe ze eigenlijk niet in staat zijn. Ook krijgen ze met vier verschillende therapeuten te maken, aan wie ze steeds hun verhaal opnieuw moeten vertellen. Sommigen willen stoppen, maar dat kan allang niet meer. In het contract, dat na ondertekening direct weer werd ingenomen, staat dat de productiemaatschappij de totale productiekosten per direct op de deelnemer kan verhalen als die om wat voor reden dan ook besluit te stoppen. Bovendien raken de deelnemers alle rechten kwijt op de aflevering en is het verboden om onvrede te uiten in de pers. Wie wil stoppen, zit dus klem. "Wat moest ik dan? Betalen?” vertelt Hans Jonker. Hij is tijdens de show compleet uitgeput en ziet geen nut meer in deelname. Ook Karin Uijtdewillegen, die controledwang heeft, gaf tijdens de opnames aan te willen stoppen. "Ik moest steeds opnieuw hetzelfde vertellen.” Een opdracht waarbij ze haar zorgvuldig opgestapelde theedoeken uit de kast moest halen, moest wel "tien keer” voor de camera opnieuw. Na de uitzending, die uiteraard positief eindigt, ging het mis met Uijtdewillegen. Nu heeft ze therapie aan huis. "We doen het stapje voor stapje. Eens per week. En geen grote opdrachten meer in één keer.”