Johan Derksen: "Het land heeft me nog nodig"

Johan Derksen vertelt aan De Telegraaf dat hij sinds de kaars-affaire de held is van de zwijgende meerderheid. „Toen we de lawaaimakers – de woke- en de cancel-types, plus de BN’ers die politiek-correct willen scoren – hadden gehad, brandde onze aanhang in volle hevigheid los. De gekste dingen zijn bij mij thuis afgeleverd. Zo veel bloemen dat mijn vrouw en ik ze in het dorp zijn gaan uitdelen.”„Door al die attenties besefte ik pas goed hoe groot onze doelgroep is. Wij zijn de stem van de zwijgende meerderheid. Aan de talkshowtafels zitten extreme figuren van links en rechts, de grote middengroep heeft ons. Ik kreeg vandaag nog een prima brief van een psycholoog uit Eindhoven. ’Nooit buigen’, schreef hij.”

„Ik ben hier alleen maar verdwaald hè, in dit tv-wereldje. Toen het een hype werd om op de buis over voetbal te lullen, ben ik erin gerold. Eerst verdwaald, daarna gegrepen door de hebzucht: veel poen verdienen. Ik heb me nooit een tv-jongen gevoeld, ga niet om met het wereldje. Zo’n presentatorendag: al die ijdeltuiten bij elkaar. Iets ergers kun je je toch niet voorstellen?”

Zijn vrouw Isabella vindt het allemaal maar niks. „Ja, zij had liever gehad dat ik het contract überhaupt niet had verlengd. ’We hebben het geld niet nodig’, zei ze. Ze vindt het heel storend dat in zo’n relweek camerateams door de straat lopen die mensen in het dorp lastigvallen. Ze weigert de vrouw van Johan Derksen te spelen.”

„Het was behoorlijk overdreven allemaal. Ik was drie dagen belangrijker dan Poetin. Iedereen deed nogal opgewonden. Ik heb me verbaasd over de macht van sociale media. Ongehoord. Bijna allemaal mensen die niet naar ons programma kijken, maar wel schreeuwen wat er allemaal fout aan is; mevrouw Kaag, de dame die neerkijkt op het klootjesvolk, incluis. Toen zij begon te bazelen dat het goed was dat Vandaag Inside van de buis was, dacht ik: het land heeft me nog even nodig."

Bron(nen): Telegraaf