Vrijdag 5 oktober is het een jaar geleden dat Steve Jobs overleed. Deze week zullen alle cartoons weer op ’t net voorbij trekken. Met prachtige grappen. En veel van zijn waarheden. Zoals deze: Als je ergens aan begint, neem je dan voor dat het ’t mooiste wordt dat ooit gemaakt is. Of het beste. Of het snelste…. Dat het mensen gelukkig(er) moet maken of het leven een stukje makkelijker. Dat is niet moeilijk, behalve als jij je tijdens het proces al neerlegt bij middelmatigheid: dan wordt het nooit een topproduct. In wat voor business je ook zit. In het begin van je carrière wordt dat al bepaald. Ga je het doen omdat het economisch noodzakelijk is? Of ga je juist doen waar je het meeste plezier aan beleeft… De start van alles is belangrijk en doorgaans cruciaal voor de rest van het project. Daar wordt vaak al bepaald of je gaat winnen of verliezen. Denk eens na over de eerste baan waar je op solliciteerde. Waarom deed je dat? Je moet het leuk vinden. Vind je het niet leuk, dan ga je gewoon iets anders doen. Dat is zeker het geval wanneer in de komende jaren Generatie Z de werkvloer opstroomt. De banen zijn er voor het uitkiezen. Dus luister naar je hart en ga doen wat je echt opwindend vindt. En ga bij voorkeur werken in een omgeving waar je inspiratie vindt. Misschien wel bij de big innovators. Zoals de avonturier Richard Branson en de koffiemomentmaker Howard Schulz. Helaas kan dat niet meer bij Steve Jobs. Steve Jobs werd bij de start van zijn carrière opgewonden van de advertentie van Atari: ‘Maak plezier, verdien geld’. Dat leek hem wel wat. Maar hij wilde het alleen doen. Vandaar dat hij het liefst in de eenzaamheid van de nachtploeg aan de slag ging met zijn ontwerpen. …(later wist hij wel beter en ging hij het aan de crowd vragen!). Bij Atari begon hij aan zijn continue zoektocht naar steeds weer nieuwe items die er echt toe zouden doen. Wat hij in z’n kop had, had hij zeker niet in z’n kont en hij ging daarbij het conflict niet uit de weg. Wellicht zeggen sommigen dat hij een maniakale hypertechneut was. Maar het was een briljante control freak die in de dertig jaar dat hij aan zijn ding heeft mogen werken, eenvoudig te gebruiken elektronica heeft ontworpen voor miljoenen mensen. Wie die mensen ook zouden zijn. Hij bleef altijd zoeken en hij vond… en vond veel uit. Zoek het maar eens op in het boek van Walter Isaacson, het heet simpelweg Steve Jobs. Jobs groeide echt uit tot ‘the big inventor’, met de 1984 Macintosh, oftewel the First Macs, het perfectioneren van de tekenfilm en de computermuis. En de rest ‘is history’: iPod, iPhone, iPad, iCloud, en er komt nog veel meer. Hij haatte doorsnee en middelmatigheid. Dwong zijn omgeving, maar vooral zichzelf, om altijd meer te geven dan wat iemand zou kunnen verwachten. Vandaar dat hij ook de computerwinkel weer opnieuw heeft uitgevonden. Het moesten plekken worden waar je graag ging kopen zonder dat je het als fabrikant zélf hoefde te verkopen(!!!!). Wij kunnen allemaal nog veel leren van Steve Jobs! Waarom zien modewinkels er toch vaak uit als veredelde stomerijen? De vraag die je je kunt stellen is dan ook: WWSD? What Would Steve Do? Je kunt hem helaas niet meer om advies vragen voor jouw branche… Maar het mag jou er niet van weerhouden te denken zoals de grote Apple-innovator. Wat zou hij doen? Als je in je hoofd hoort zeggen: nou, dat…. Dan weet je wat je te doen staat. En als je daar je ‘goal’ van maakt, blijkt het opeens haalbaar te zijn. Blijf je alleen maar denken en koppel je er geen actie aan vast, dan blijft het gewoon een (onvervulde) wens. Doelstellingen hebben de lastige eigenschap dat zij je direct een werkoverall aantrekken, er kleeft altijd een hoop gedoe aan. Het is gewoon hard buffelen om het een en ander te realiseren. En dat je daarbij af en toe keihard moet zijn (voor jezelf), moet je maar op de koop toe nemen. Maar blijf wel altijd aardig…..