Klimaat-Eurocommissaris Frans Timmermans leidde vanuit de EU de onderhandelingen op de klimaattop COP27 in Sharm-el-Sheikh en zei daar afgelopen weekend: “Liever geen resultaat dan een slecht resultaat”. Het is het tweede geworden.
De chef nieuws van het AD Saskia van Westhreenen
vat het aardig samen in haar krant: “De Klimaattop in Egypte eindigt in een grote teleurstelling. We gooien er een zak geld tegenaan om arme landen te helpen met de schade van extreme droogte of overstromingen. Dat is als dweilen met de kraan open. Met deze aflaat gaan we de wereld niet redden.”
Er is (wederom) dagenlang gewikt en gewogen over de vraag hoe we de opwarming van de aarde tegengaan en hoe we de pijn van deze ingrijpende maatregelen moeten verdelen. Maar de wereldleiders blijven om de hete brij heen draaien.
“In blessuretijd kwam er dit weekeinde een besluit: we pakken het probleem niet aan, maar gooien er een zak geld tegenaan om arme landen te helpen met de schade van extreme droogte of overstromingen. Er komt een commissie (managers!) en een fonds”, legt Van Westhreenen uit. Wat heb je aan een zak geld als zware overstromingen in landen als Pakistan, Bangladesh of Tuvalu zorgen voor grote aantallen doden en gigantische schade?
De grote uitstoters van broeikasgassen, Europa, de VS, Japan, Canada en China, kiezen voor de makkelijke weg en richten een fonds op, door het Wereld Natuur Fonds al schertsend 'doemdagfonds' genoemd, om het einde van de wereld te financieren. “We schieten tekort, vindt Eurocommissaris Frans Timmermans. Daar is geen speld tussen te krijgen. Dit soort mondiale klimaatpolitiek is als dweilen met de kraan open. En dan heel letterlijk”, besluit Van Westhreenen.