Na jarenlang het klimaat genegeerd te hebben, voelt Mark Rutte de hete adem van het volk en Europa in de nek. En dus, zo zei hij, moeten we nu 'op de Olympische Spelen van het klimaat nummer 1' worden. Maar vooralsnog zijn we niet eens gekwalificeerd voor die Spelen.
Voor het klimaatakkoord van Parijs geldt 1990 als basisjaar. Als je toen de totale CO2-uitstoot deelde door het aantal Nederlanders kwam je uit op 14,7 ton broeikasgas per persoon. Dat is ongeveer evenveel als België, iets meer dan Denemarken en het Verenigd Koninkrijk, behoorlijk meer dan Zweden en iets minder dan Duitsland.
Om de CO2-uitstoot terug te dringen zijn landen massaal overgestapt op meer duurzame energie en minder fossiele brandstoffen. Maar het ene land deed wel wat meer zijn best dan het andere. De uitstoot van een gemiddelde Duitser was in 2019 bijvoorbeeld gedaald met 38 procent, een Brit halveerde zijn uitstoot en een gemiddelde Zweed en Deen stootten gemiddeld 40 en 45 procent minder CO2 uit. Maar België en Nederland doen het een stuk minder goed. Onze CO2-uitstoot daalde met maar 29 procent.
GoedkoopBelangrijkste reden: door onder meer het Groningse aardgas hadden we veel goedkope energie. "Energie was ruim beschikbaar en goedkoop dus het had in Nederland lange tijd niet zoveel prioriteit. Mensen waren hier toch meer bezig met de betaalbaarheid van de energierekening dan met de duurzaamheid van de energie," legt directeur van de Nederlandse Vereniging Duurzame Energie, Olaf van der Gaag,
uit aan RTL Nieuws. "Allerlei landen om ons heen zijn in de versnelling gegaan, maar Nederland versnelt nu ook. Het gaat de goede kant op," zegt hij optimistisch. Zo kwamen er vorig jaar een miljoen zonnepanelen bij en honderden windmolens op zee. Op een heldere dag met veel wind komt soms al driekwart van onze stroom uit duurzame bronnen.
Dat is ook wel nodig, als je onderstaande grafiek bekijkt. Alleen Malta en Luxemburg presteren slechter.