In de aanloop naar de verkiezingen van volgend jaar juni heeft de geplaagde Britse premier Gordon Brown duidelijk besloten het over een andere boeg te gooien. The Economist vat die nieuwe koers samen in één woord: klassenstrijd. Het weekblad toont zich buitengewoon verontrust over de financiële maatregelen die de Britse regering afgelopen week bekend heeft gemaakt, en evenzeer over de maatregelen die niet genomen worden. Het is niet eens de eenmalige belasting op bonussen in de financiële wereld – die zijn nog wel te verdedigen – die rampzalig is. Het is het hele pakket aan belastingmaatregelen, inclusief de eerder aangekondigde verhoging van het hoogste tarief van de inkomstenbelasting tot vijftig procent. Dit is ‘de rijken pesten’, en dat is zowel ‘slechte politiek’ als ‘economisch stompzinnig’. Daar komt bij dat de Britse regering geen serieus plan heeft om het enorme overheidstekort aan te pakken. Ook hier is ruimte voor een nuance. Stimuleringsmaatregelen zijn wel nodig, maar het probleem zit hem in de uitdijende publieke sector. Brown heeft besloten die niet aan te pakken, kennelijk omdat hij beseft dat daar zijn kiezers zitten. De conclusie (of beter gezegd: het stemadvies): Het is te hopen dat de kiezers straks beseffen dat klassenstrijd alleen maar zorgt voor grotere verdeeldheid en verminderde sociale saamhorigheid.
Bron(nen): The Economist
