'Onno Hoes bewijst het homohuwelijk geen goede dienst'

Wat ik mis in de discussie over de affaires van de burgemeester van Maastricht Onno Hoes, is een inhoudelijke analyse. Te gemakkelijk wordt gezegd dat Hoes mag zoenen wie hij wil en dat het slechts een door de media opgeklopt verhaal is.
Dat Onno Hoes homoseksueel is, was bekend toen men hem aanstelde. Als dat een probleem was geweest, was hij nooit burgemeester van Maastricht geworden. Een bijkomend element is evenwel dat hij een gehuwde homoseksueel is.
Inmiddels lijkt een huwelijk tussen homoseksuelen de gewoonste zaak van de wereld. Toch is het pas een aantal jaren geleden dat het homohuwelijk is ingevoerd. Het moet zich dus nog in de praktijk bewijzen. Dat betekent dat nog moet blijken of relaties binnen een homohuwelijk even duurzaam blijken te zijn als de relaties binnen een conventioneel huwelijk. Nu is wel bekend dat in het conventionele heterohuwelijk ook niet alles voldoet aan het ideaalbeeld. Ook het heterohuwelijk kent vreemdgaan en echtscheiding. Maar toch, op de keper beschouwd heeft het heterohuwelijk zich door de eeuwen heen bewezen, en blijkt het in veel gevallen een goede ondergrond te bieden voor de opvoeding van de uit het huwelijk voortkomende kinderen. Als het homohuwelijk dus eenzelfde status wil verwerven als het heterohuwelijk, dan moet blijken dat een homohuwelijk leidt tot stabiele, om niet te zeggen degelijke relaties.
Als nu een burgemeester die al vanuit zijn ambt degelijkheid dient uit te stralen niet tot een dergelijke degelijke relatie in staat is, maar al zoenend en met ontbloot bovenlijf in de media verschijnt, is dat bepaald geen reclame voor het homohuwelijk.
Lees hier verder