Waarom slachten moslims elkaar af?

Opinie
zondag, 01 september 2013 om 8:29
welingelichtekringen header 1
Als je kijkt naar wat er nu, op dit moment, gebeurt in Syrië, Irak, Afghanistan, Egypte, Pakistan, Libië en nog wat andere landen kan niet om de vaststelling heen dat er (nog?) weinig vrede heerst in de godsdienst die zich op vrede laat voorstaan. Sommigen van ons zijn bang voor de Islam, maar moslims hebben allereerst alle reden om bang te zijn voor elkaar. Leon de Winter stelde zich op De Dagelijkse Standaard de vraag waarom dat zo is? De Winter: "Laten we niet vergeten dat humaniteit een recente westerse uitvinding is na de rampen van de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Het uitroeien van de vijand is een natuurlijke menselijke neiging die we in het Westen met moeite hebben leren onderdrukken via educatie, wetgeving, opvoeding, religie. Sinds er mensen zijn, hebben we elkaar naar het leven gestaan in het gevecht om het overleven, om drinkwater, voedsel, vrouwen.' De Winter verwacht ook dat een westers ingrijpen in Syrië enkel tot meer bloedvergieten zal leiden eens de vechtende partijen gescheiden zijn: 'In de conflicten die nu in de Arabische wereld woeden, is er geen partij te vinden die de beschermende westerse hand dankbaar zal aanvaarden. Als de westerse partij heeft ingegrepen en de vechters heeft gescheiden, zullen de gescheiden vechters zich tegen de beschermer keren en de hand die hen heeft beschermd, willen afhakken. Zie Irak, zie Afghanistan.' Een van de oorzaken van de spanningen tussen moslims onderling is ongetwijfeld het onderscheid tussen soennieten en sjiïeten. In de meeste gevallen leven soennieten en sjiieten in harmonie met elkaar samen. De toenemende instabiliteit in het Midden-Oosten zet de twee groepen echter steeds vaker tegen elkaar op, waardoor de spanning soms in geweld omslaat. Toch ziet hij nog een andere reden in 'de niet te onderdrukken stammenvijandigheid': 'Waar stammenculturen heersen, zullen de vechters doorgaan tot het bittere einde. Na de ineenstorting van het Ottomaanse kalifaat in 1924 kan de islam als collectiverend waardestelsel de oude stammenvijandigheid niet meer onderdrukken. Alle vechtende partijen beroepen zich op de islam terwijl zij gedreven worden door tribale en/of sektarische haat – iedereen kan de ander een ongelovige noemen en in heilige teksten de rechtvaardiging van geweld vinden. (...) De wereld van de islam moet zichzelf dringend hervormen want het dreigt in armoede, achterlijkheid en geweld ten onder te gaan.' Mooi stuk dat je hier helemaal kunt lezen