De meest eenvoudige verklaring, en daarom ook erg populair, is dat de achterlijkheid van de Arabische wereld ligt aan de islam, schrijft Nicholas Kristof in . Kristof is een gevierd opinieleider en reist al weer een paar maanden door het Midden-Oosten, van brandhaard naar brandhaard. Dat het Midden-Oosten economisch achterlijk is valt amper te betwisten. Economisch, maar ook wat betreft het opleidingsniveau. De islam als oorzaak aanwijzen is een beetje simpel. Tot in de 12de eeuw, de islam was al eeuwen aan de macht, lag de Arabische wereld mijlen voor in ontwikkeling op Europa. En trouwens: Mohammed was een rijke koopman en een groot aanhanger van handel en geld terwijl Jezus vond dat je alles moest delen met je naaste. De Arabische wereld zelf geeft graag het de schuld. Net zo eenvoudig als de schuld geven aan de islam en net zo onjuist. De - relatief korte - koloniale periode was er een van hervorming en vernieuwing, niet, zoals nu, van stagnatie en achteruitgang. Er zit wel een voordeel aan om het westen de schuld te geven: je hoeft niets aan jezelf te veranderen om verbetering te bereiken. Het lijkt op de volwassen dochter die zegt dat haar leven mislukt omdat haar moeder naar deed. Nu er een nieuwe Arabische lente komt, met meer openheid en dynamiek, is het aan de Arabische wereld zelf om te laten zien dat er voorspoed, dynamiek en welvaart kan zijn in de islamistische wereld. Ook in dat opzicht, schrijft Kristof, zijn de Arabieren nu zelf aan de beurt.>
Ps Kristof twittert zondagmiddag dat er bij de NewYorkTimes veel klachten zijn binnen gekomen over de kop van zijn beschouwing. Kwetsend Hij meent dat het constateren van een feit niet kwetsend kan zijn