Van gortdroge observator tot specialist in het schotschrift

De columns van Marcel van Roosmalen kennen een significant andere toon dan de verhalen in zijn bundels. Waar de schrijver/tv-persoonlijkheid in Het is nooit leuk als je tegen een boom rijdt en Nederland onder het systeemplafond de oubolligheid zelf zijn werk laat doen door die op te schrijven, kan menig BN'er zich opmaken voor een tirade.

Milieubewuste Sigrid Kaag Het is voor boekenkopers van Van Roosmalen even wennen wanneer ze zo'n vernietigende column onder ogen krijgen, of horen. Zo was Sigrid Kaag, doorgaans een voorvechter van de duurzaamheidsgedachte, de pineut toen zij een tripje met het regeringsvliegtuig richting Luxemburg maakte. Van Roosmalen ging daar in zijn column over tekeer: "Als we ooit weer worden bezet, dan is D66 de eerste die met de vijand gaat praten". Het milieu, daar horen we Van Roosmalen zelden over. Hij zal niet snel mensen aansporen tot afval scheiden, minder energie verbruiken of zonnepanelen kopen. Maar mensen die A roepen en B doen, daar wijdt hij een ouderwets schotschrift (oftewel roast) aan.

Dat staat dus in contrast met de voortkabbelende verhalen in zijn bundels, waarvoor Van Roosmalen het land door reist om zo veel mogelijk oubolligheid te observeren. Een iets te enthousiaste CEO van een energieleverancier die een nieuwe duurzaamheidscampagne lanceert, sorteert daarbij zelf het tragikomische effect door bijvoorbeeld een slecht zittend pak te dragen, hevig te transpireren of wollige taal uit te slaan. De zoveelste zaal met flip-over en beamer, voor veel mensen is het dagelijkse kost, maar Van Roosmalen wordt er mateloos door gefascineerd. Een zin als 'Er waren 200 stukken chocoladetaart en 40 belangstellenden' prikkelt de fantasie. 

Hoe anders gaat het er in zijn columns aan toe, waarvoor met name BN'ers (zou dat de norm zijn?) dekking kunnen zoeken. In De Oranjezomer heeft Marcel van Roosmalen een vaste rubriek waarin de knipoog niet te missen is omdat intussen iedereen die wel eens op het Mediapark is geweest, er al van langs heeft gekregen. Het doet een beetje denken aan het stuk waarin Theo Maassen mensen het land uit wil hebben ('Mensen Weg', uit: Met Alle Respect), zo veel dat er op een gegeven moment niemand meer overblijft. Wanneer de columnist die Van Roosmalen is, iemand ongeveer tot op zijn veters afbrandt - "Wolter Kroes is een frikandel met oogjes", "Angela de Jong is Erdogan in een jurk" - weet de luisteraar dat het pure satire is. Met het aangekondigde vertrek van zijn collega Johan Derksen is Van Roosmalen daarom misschien de uitgelezen persoon om diens werk voort te zetten.

Bron(nen): Pricewise