Frans Timmermans: 25 kilo kwijt, nog 23 kilo te gaan

zaterdag, 28 december 2024 om 6:44

bijgewerkt om zaterdag, 28 december 2024 om 7:49

Frans Timmermans zag zelf ook dat hij almaar dikker werd. ‘Ik hield mijn gewicht altijd onder controle door te bewegen en op zijn tijd te diëten. Maar een jaar of negen geleden merkte ik dat dat niet meer werkte. Ik bleef maar aankomen en had mijn eigen eetgedrag niet goed meer onder controle. Ik heb hulp gevraagd bij medisch specialisten en medicijnen geprobeerd. Dat werkte een tijd. Toen kwam mijn overgang naar Den Haag en kwam ik nóg sneller aan. Ik ging naar mijn huisarts in Maastricht en zei dat ik bang was. Ik wist het niet meer. Mijn bloeddruk was veel te hoog, mijn cholesterol ook. Het risico dat ik suikerziekte zou krijgen, was heel groot. In de obesitaskliniek in Heerlen kreeg ik te horen dat een gastric bypass nog de enige optie was', vertelt hij aan De Limburger.

Deze oud en nieuw daarom geen oliebollen voor Timmermans. Vette dingen eten kan niet meer. ‘Mijn dunne darm is deels omgeleid, zodat ik dingen sneller verteer en er zit een ring om mijn slokdarm die me dwingt alleen kleine beetjes te eten. Na 63 jaar moet ik anders leren eten, dat is nog steeds een ontdekkingstocht. Soms eet ik één hap te veel en dan gaat het mis.’

‘Dan voel ik me ongelooflijk beroerd en ga ik zweten en krijg ik hartkloppingen. Dat kan een kwartier duren, of een half uur. Soms moet ik overgeven. Dan heb ik bijvoorbeeld iets gegeten wat te zwaar is. Daar moet je doorheen, maar die prijs is het waard om te betalen. De operatie is nu ruim twee maanden geleden en het gaat steeds beter. Ik leer steeds beter wat kan en wat niet kan. Vet of scherp eten kan niet meer. Alcohol ook niet. Maar hoewel het nog wennen is, ben ik ongelooflijk blij dat ik dit heb gedaan.’

Hij is inmiddels 25 kilo afgevallen: van 138 kilo, naar 113 kilo. "Ik wil rond de 90 kilo uitkomen en zit nu op de 113. Dus er moet nog een hoop gebeuren. Maar naarmate ik gewicht kwijtraak, wordt sporten ook makkelijker. Ik merk het nu al: fietsen gaat makkelijker, wandelen, traplopen. Ik heb geen last meer van mijn knieën en mijn rug. Nu al!’

'De politiek of ijdelheid was niet mijn drijfveer'

"Ik wil mijn kleinkinderen nog zien afstuderen. En dat perspectief raakte in mijn beleving steeds verder weg, omdat ik door dat overgewicht steeds ongezonder werd. Deels heb ik aanleg om dik te worden, want ik heb het mijn vader ook zien overkomen en zijn broer en een van zijn zussen. En deels is het het werk. Ik at heel onregelmatig en onnadenkend. Ook door stress stopte ik dingen in mijn mond zonder erbij na te denken.’

Hij wil een beter vader zijn dan zijn vader was. Zijn ouders hadden voortdurend ruzie en gaven hem geen veilig basis. ‘Dat is 100 procent waar! Iedereen wil het beter doen dan zijn ouders. Ik maak zelf weer andere fouten en wil mijn ouders niet extra beschuldigen, maar ik heb mijn vader in mijn jeugd enorm gemist. Na de scheiding van mijn ouders zat hij als diplomaat in het buitenland. Ik zag hem maar één keer per jaar. Vrienden hadden een vader met wie ze dingen deden, die corrigeerde en hielp. Ik had dat niet. Hij schreef wel brieven en de zomervakanties samen waren leuk. Maar na twee weken ging ik weer naar huis en was er veel verdriet. Ik heb zelf als vader gemerkt dat kinderen op sturing wachten, ook als ze het soms niet leuk vinden. En die sturing moest in mijn jeugd helemaal van mijn moeder komen.’

Kaag met een baard

Tegen het Eindhovens Dagblad zegt hij over het komende politieke jaar: "k was negen jaar Eurocommissaris geweest en dacht: wat kan er nou zo veel erger zijn? Nou, dat heb ik geweten. Geert Wilders framede me als Kaag met een baard. Iedereen die voorheen zijn pijlen had gericht op Sigrid Kaag, kreeg het signaal: we hebben een nieuwe Kaag en dat is Timmermans. De haat was fanatiek en heftig. Op een gegeven moment kwam het signaal vanuit de beveiligingsdiensten dat het gevaarlijk werd en ik niet meer zomaar met de trein kon reizen.’

‘De politiek is nu veel meer: je deugt als persoon of je deugt niet. Toen ik wegging, was het nog: je beleid deugt of deugt niet. Daarnaast is er veel meer ongemak en onrust in de samenleving over dingen die niet goed gaan, waardoor mensen zeggen: we zijn door het establishment in de steek gelaten. Dus: het establishment deugt niet. En ja, ik kan veel van mezelf beweren, maar niet dat ik geen establishment ben. Als je staatssecretaris, minister en Eurocommissaris bent geweest, dan ben je establishment. En verder is er een klimaat ontstaan dat alles de schuld is van links.’

‘Links heeft vaak de neiging om tegen mensen te zeggen: ik leg het u nog één keer uit. Wat wij nog steeds moeten afleren, is dat we tegen mensen zeggen: ‘U heeft problemen. Kijk, dit is een spreadsheet en daar staat precies de oplossing in.’ Mensen denken dan: je hebt niet eens gehoord wat mijn probleem is! Ik was ook van die school. Dan zei ik: kijk naar de doorrekening van het Centraal Planbureau, onze plannen zijn het best! Maar de mensen zitten met zorgen over de verloedering van hun buurt of over hun kinderen die geen huis kunnen vinden. Die zitten niet op de spreadsheets van het Centraal Planbureau te wachten! Ze vertrouwen je pas als je ook eerst naar hun probleem hebt geluisterd. Anders geef je de indruk dat je boven de mensen staat. Dat heb ik ook moeten leren. De Europese Commissie is voor mensen heel ver weg. En dan komt die Timmermans van die berg afgedaald, wat denkt hij eigenlijk wel?’

‘Ik heb dat beeld volkomen onderschat. Ik moest het van mijn kinderen en mijn omgeving horen: ‘Pa, wat zeggen ze allemaal over jou? Zo ben je helemaal niet. Maar weet je dat wel?’

Wat hij verwacht van 2025

‘Je hebt tijden dat de wereldgeschiedenis in een paar weken verandert. Dit is zo’n tijd. Overal kunnen dingen ineens heel snel veranderen. Kijk naar de snelle omwenteling in Syrië. En wat als Oekraïne het niet meer volhoudt? En wat gebeurt er in Frankrijk met alle financiële problemen van dat land? En dan heb ik het nog niet eens over Trump. Kunnen wij onze veiligheid zonder de Verenigde Staten op korte termijn organiseren?‘ Die veranderingen gaan niet aan ons voorbij als we ons terugtrekken achter de dijken. We moeten stoppen met navelstaren en compromissen sluiten. Nu staat het land gewoon verdomme helemaal stil!’