"Zullen we dan maar de banden verbreken", zei de zoon tegen de vader. "Jawohl!" Voor de wereld was hij een Reus, de man die Duitsland verenigde, de man die Duitsland verloste van geschiedenis. Een Duitse held in zijn laatste dagen gekluisterd aan een rolstoel. Voor zijn gezin was hij een nare geobsedeerde man, die zo bezig was met zichzelf en zijn rol in de geschiedenis dat het mede leidde tot de zelfmoord van zijn vrouw en tot een vergooid leven van zijn enige zoon. Dat vindt althans de zoon. Walter (41) maakt korte metten met zijn vader. Hij vertelt dat een secretaresse van zijn vader hem opbelde om te vertellen dat zijn moeder Hannelore zelfmoord had gepleegd. Zijn vader was te druk. Die zelfmoord kwam na een tragisch leven. Hannelore was als jong meisje het slachtoffer van een groepsverkrachting door de Russen. Ze was daardoor ziek en vreesde het daglicht. Maar Helmut had het veel te druk met belangrijk worden om zich iets aan te trekken van zijn zieke vrouw. Met de dood tot gevolg. Ook daarover treurde Helmut niet lang. Want een staatsman alleen is ook zo wat. Meteen na de dood van Hannelore begon Helmut een relatie met een partijfunctionaris van de CDU, die 34 jaar jonger was. Toen Kohl in 2008 viel en vreesde hulpbehoevend te worden trouwde hij met haar in het ziekenhuis waar hij lag. Zijn zoon werd met een telegram op de hoogte gebracht. Walter: "Mijn vader heeft oog voor zijn plaats in de geschiedenis, niet voor zijn plaats tussen echte mensen." Niet echt een familie man, die Kohl.