Hoe Jolanda Sap de boel belazerde (voor wie het miste)

Jolande Sap heeft niet alleen ‘passie voor Afghanistan’, zij bedrijft ook vrij platte machtspolitiek . Het voor de schijn spannende Kamerdebat was namelijk een farce, en een toneelstukje. Sap en haar GroenLinks-fractie wekten de indruk tobbend en na urenlange gewetensvolle afweging de bocht te nemen. Maar dat was theater, schrijft Kustaw Bessems in De Pers. Het kabinet had al maanden achter de schermen over de missie overlegde met GroenLinks, waarvan de steun onontbeerlijk was. Het kabinet had hard geprobeerd aan de wensen van GroenLinks te voldoen. Dat er nog aanpassingen nodig waren was vooral om de kritische achterban te laten zien hoe gewetensvol het allemaal wel niet was. Voor het debat hadden Rutte en Sap de puntjes op de i gezet. En lezers die Bessems (of Welingelichte Kringen) niet geloven: Sap gaf zelf vrijdag bij Pauw en Wiiteman toe: Rutte had in het gesprek voor het debat wel degelijk ‘gezegd dat hij het allemaal kan accommoderen, kan regelen’. Dat Sap en het kabinet net deden alsof zij alles binnensleepten in een spannend debat was dus vooral voor haar kritische achterban bedoeld. Het emotioneerde Sap om steun aan de missie te verlenen, omdat zij zo een kabinet hielp dat samenwerkt met de anti-islamitische PVV, zei ze in het nachtelijk debat. Maar achter de schermen speelt ook iets anders: Sap wil een éind maken aan die samenwerking met de PVV. Ze wil GroenLinks ‘naar het centrum van de macht brengen’. Lees de analyse van Bessems. Zeker als je zaterdag naar het congres gaat waar Sap haar positie als leider wil versterken.

Bron(nen): De Pers