Vier jaar geleden, in 2006, vroeg president Bush zijn adviseurs van het Pentagon of er militaire actie moest worden ondernomen tegen de nucleaire installaties van Iran. Het antwoord was 'nee.' De laboratoria bevonden zich in dichtbevolkte gebieden of ver onder de grond. Bovendien zou de wraak van Iran (via Hezbollah's terreurnetwerk) niet gering zijn. Dus laat maar, was het parool, nog een oorlog in het Midden-Oosten was wel het laatste dat Amerika kon gebruiken. De toenmalige minister van Defensie heette Bill Gates en Gates zit nog steeds op dezelfde post in de Obama-regering. Maar hij klinkt nu toch anders. 'We do not accept the idea of Iran having nuclear weapons,' zei hij vorige maand. En inmiddels is wel duidelijk dat diplomatieke en economische druk geen effect hebben gehad. Ook CIA-directeur Leon Panetta liet recentelijk op de Amerikaanse tv dreigende taal richting Iran horen. Wat is er veranderd? Time denkt dat de botte reacties van Teheran op menige Ameirkaanse 'opening' een rol spelen. Ook zouden militaire specialisten flinke vorderingen hebben gemaakt inzake een mogelijk aanvalsplan; bovendien is Israel inmiddels bij deze plannen betrokken. Een andere factor: de moslimlanden in de regio kunnen niet wachten dat Iran wordt gedwarsboomd. Terwijl, als Iran een nucleaire macht wordt, willen Turkije en Egypte en andere landen ook een atoombom - niet minder dan een nachtmerrie. Zit Amerika te bluffen? En hoopt het zo Iran tot onderhandelingen te bewegen? Misschien. Maar misschien ook wel niet.