“Mijn geest is een storm": Wat we weten over de geestestoestand van Elon Musk

Politiek
woensdag, 08 januari 2025 om 12:13
anp 496037712

Elon Musk is een bijzonder mens. Je wordt niet de rijkste mens ooit zonder bijzonder te zijn. De laatste maanden gebruikt hij een belangrijk deel van zijn tijd om politieke aanvallen te plaatsen op zijn eigen netwerk X. Als we de rijkste man ter wereld zes uur slaap gunnen - hij vertelde CNBC in 2023 dat hij zijn slaapschema had “opgeschroefd” naar zes uur om de “hersenpijn” van zijn vroegere nachtelijke leven te vermijden - betekent dit dat Musk, naast het runnen van zes bedrijven waaronder Tesla, SpaceX en X, waarmee hij een nettowaarde van meer dan 400 miljard dollar verdient, elke zes minuten iets op X post.

En hij is steeds politieker. Wat opvalt is dat hij een grondige hekel heeft aan Engeland. En aan woke/links/gekleurde mensen.

Zijn posts over Groot-Brittannië varieerden van de simpele drie woorden “Starmer is slecht” tot een lange paragraaf waarin hij uitlegde dat zijn passie voor het ageren tegen het Britse regeringsbeleid voortkwam uit de herinnering aan en empathie met vrouwen zoals zijn grootmoeder van vaderskant Cora Robinson, “een belangrijk deel van mijn jeugd”, die in Liverpool was geboren, schrijft Helen Rumbelow in een mooi portret in The Times

Dit voegt zich bij een reeks steeds provocerendere berichten aan zijn 211 miljoen volgers, zoals “Amerika zou de mensen van Groot-Brittannië moeten bevrijden van hun tirannieke regering”, of “Gevangenis voor Starmer”, of “Bevrijd Tommy Robinson!”, onderdeel van Musk's druk om Tommy Robinson, de gevangen extreem-rechtse activist, vrij te krijgen. Ze bouwen voort op de afgelopen zes maanden van zijn toenemende passie voor het Britse beleid, inclusief zijn mening over de wijzigingen in de successierechten voor boerderijen in de begroting van oktober - “Groot-Brittannië gaat voluit voor Stalin” - tot de rassenrellen in de noordelijke steden: “Een burgeroorlog is onvermijdelijk.” Musk was woedend over het feit dat sommige individuen gevangen werden gezet voor het aanzetten tot rassenhaat tijdens de rellen.

Dat soort dingen dus.

Musk zelf heeft in het verleden aangegeven dat het rommelt in zijn hoofd. "Ik raad niemand aan om mij te zijn." Maar hij gaat er niks aan doen.Vorig jaar postte hij drie keer over zijn wens dat “Never Went to Therapy” op zijn grafsteen zou komen te staan.

Hij is echter ook open over het feit dat hij heeft geworsteld met geestelijke gezondheidsproblemen. Op de Lex Fridman Podcast zei hij: “Mijn geest is een storm. Ik denk niet dat de meeste mensen mij zouden willen zijn.” In 2023 werd hem in een interview op de DealBook Summit gevraagd om zijn mentale storm uit te leggen en liet hij een stilte van 12 seconden vallen voor het live publiek.

“Ik denk dat ik tot op zekere hoogte zo geboren ben, en toen werd het eerlijk gezegd versterkt door een moeilijke jeugd,” zei hij uiteindelijk. “Het voelt gewoon alsof er constant ... een woede van krachten in mijn hoofd is.”

Het racisme in zijn denken kan heel goed zijn oorsprong hebben in zijn jeugd in Zuid-Afrika. Elons vader, Errol, schreef een racistische e-mail aan zijn zoon, waarin hij zei: “Zonder blanken hier [in Zuid-Afrika] gaan de zwarten terug naar de bomen.” Musk werd gesmeed in een stad die werd verscheurd door bloedbaden en dodelijke protesten, terwijl hij ook leed onder een moeilijke vader en werd gepest op school. Je hoeft geen psychotherapeut te zijn om hier echo's van te zien in zijn interesse in Britse rassenrellen: van blank tegen zwart geweld in Zuid-Afrika tot zijn sterke identificatie met zijn oma als kwetsbaar kind.

Errol Musk
Errol Musk

Musk's broer, Kimbal, zei over hun jeugd in een interview met The Times: “De waarde van een mensenleven in Zuid-Afrika is bijna nul.” In een trein uit het apartheidstijdperk werd een man voor Kimbal en Elon, toen jongens, in het hoofd gestoken. Passagiers liepen over hem heen om de wagon te verlaten.

“En hij stierf daar gewoon. Er vormde zich een grote plas bloed voor mijn neus. En iedereen in de trein probeerde eruit te komen. Dus ik moest gewoon in die plas bloed stappen. Ik herinner me nog steeds hoe plakkerig het was [toen ik liep].”

Dat heeft allemaal sporen achtergelaten, lijkt het.

Maar onverklaarbaar blijft het ook. 10 jaar geleden vonden de hersenen van Musk dat hij aanhanger moest zijn van Obama. Er is dus sprake van, laten we zeggen, ontwikkeling. Wie weet wat nog komt.