Omtzigt is terug, de ruzies ook

Vorige week kwam NSC-leider Pieter Omtzigt terug naar Den Haag. Twee maanden eerder ging hij uitrusten in Twente, omdat hij oververmoeid was van de vorming en de eerste weken van het kabinet-Schoof. Hij kwam eerder terug omdat het ene conflict na het andere het voortbestaan van het kabinet en daarmee ook van zijn partij bedreigt.

Hij kwam rust brengen, zodat het kabinet aan het werk kan, was het idee.

Na de eerste normale parlementaire dag sinds Omtzigts terugkeer is duidelijk dat het reddingsplan van Omtzigt niet inhoudt dat er minder ruzies komen tussen de coalitiepartijen. Omtzigt gebruikte de eerste gelegenheid om zijn drie coalitiegenoten tot razernij te brengen. Hij wil dat een concept-advies van de landsadvocaat over de asielnoodwet openbaar wordt gemaakt.

Materieel gaat het nergens over. Er komt geen asielnoodwet, dus de adviezen die daartoe moesten leiden hebben weinig betekenis meer. Behalve dat openbaarmaking minister Faber voor gek zet. Want dat advies van de landsadvocaat is vermoedelijk vernietigend. En toch, of juist daarom, wil Omtzigt dat we het allemaal kunnen lezen.

Gisteren was er ook bericht over de kwestie waar het kabinet vermoedelijk uiteindelijk aan zal overlijden. Het begrotingstekort. Dat loopt veel te snel op, vindt de EU. Die heeft de Nederlandse begroting daarom afgekeurd. Nederland moet laten zien dat er op termijn geen te grote tekorten ontstaan.

Bij de formatie kregen alle vier de partijen gratis bier. De VVD mocht een paar miljard geven aan de mensen en bedrijven die al veel hebben. NSC mocht wat symbolische gebaren maken om te tonen dat de partij voor bestaanszekerheid is. BBB maakte de boeren blij en de PVV mocht zich rijk rekenen dat asielbeleid binnenkort veel goedkoper is en dat de ontwikkelingssamenwerking min of meer wordt afgeschaft.

Maar op niet al te lange termijn leidt die afwezigheid van keuzes tot steeds grotere tekorten. Er zal dus moeten worden gekozen. Aan wiens kant staat het kabinet? Aan de kant van arme mensen of aan de kant van rijke bedrijven? Aan de kant van boeren of van de toekomst van de mensheid en de planeet? Het maken van die keuzes gaat de vier partijen niet lukken. Op zijn laatste zal dat blijken in april van volgend jaar.

Maar voor die tijd kan het kabinet nog over allerlei andere molshopen struikelen. Zeker nu Omtzigt weer terug is.