Het onderzoek naar de Britse rol bij de oorlog in Irak in 2003, onder leiding van oud-topambtenaar John Chilcot is vernietigend. De oorlog was (nog) niet nodig, de wegen naar vrede waren onvoldoende onderzocht, Blair liep klakkeloos aan de Amerikaanse leiband. Bovendien werden vermoedens over de bewapening van Irak, waarvan de Geheime Diensten niet zeker waren, gepresenteerd als feiten. Chilcot vermijdt het woord 'leugens', maar stelt wel vast dat Blair niet de waarheid sprak over de zogenaamde massadestructiewapens en niet over zijn afspraken met Bush. Chilcot heeft de aanloop naar de oorlog onderzocht en had daarbij macht en de vrije hand. De onderste steen moest boven en dat lijkt gelukt. Engeland is de oorlog in gesukkeld. 179 Britten vonden de dood en 480.000 Irakezen.