Het lijkt niet erg slim van Bashar al-Assad om gifgas te gebruiken in de burgeroorlog in zijn land. Toch deed hij het vermoedelijk. Stom? lastair Smith, auteur van het 'Handboek voor Dictators' kruipt in de huid van dictators om hun handelen te begrijpen en voorspellen. Hij is niet verbaasd over de handelwijze van
Assad. Volgens hem is een dictator vooral bezig met één vraag: hoe blijf ik aan de macht. Les 1: om aan de macht te blijven moet de kliek die je zou kunnen afzetten je trouw blijven. Mubarak bijvoorbeeld werd niet afgezet door het , maar door het , voor Morsi geldt hetzelfde. Assad moet er dus voor zorgen dat de kring om hem heen hem blijft steunen. Volgens Smith heeft deze actie daaraan bijgedragen. Allereerst heeft Assad duidelijk gemaakt dat hij zelf tot het uiterste zal doorgaan. Nu hij een oorlogsmisdaad op zijn naam heeft is er geen compromis meer mogelijk, geen weg meer terug. Zijn aanhangers kunnen dus rekenen op zijn standvastigheid. Daarnaast heeft hij de groep om hem heen, allemaal aanhangers van hetzelfde Alawitische geloof, mede verantwoordelijk gemaakt voor deze daad. Hen wacht een erg lot als Assad de strijd zou verliezen. Ook zij moeten nu doorvechten tot het eind. Daarnaast heeft Assad gezorgd voor een verdere verwijdering tussen zijn vrienden - Rusland en Iran - en zijn vijanden, met name de VS. Rusland zal daardoor trouwer wapens blijven leveren, denkt Smith, en Iran zal blijven betalen.