Geoloog en journalist Sam Gerrits vindt
het schandalig dat er naar olie geboord wordt onder Rotterdam, in de
bodem onder minstens 70.000 woningen. In niet mis te verstane
bewoordingen legt hij uit waarom dit gekkenwerk is.
In de BNR-podcast 'Rotterdam in de
Olie' maakt Gerrits een vergelijking met de bevingen in Groningen. De
Rotterdamse veen- en kleibodem zakt op sommige plekken met meer dan
een centimeter per jaar. Volgens de Nederlandse Aardolie Maatschappij
(NAM) zijn de olieboringen van de afgelopen veertig jaar
verantwoordelijk voor zo'n zeven centimeter hiervan.
Verzakking en scheuren
De NAM injecteert water om voor
tegendruk te zorgen, maar de gevolgen van scheuren in de bodem zijn
groot. Er zijn duizenden gedupeerden die met verzakking en scheuren
worden geconfronteerd.
Drilpuddingondergrond
Gas zit net als olie als vloeistof in
de bodem,
legt Gerrits uit. “En we weten dat letterlijk op alle
plekken in de wereld verzakkingen optreden op plekken waar je
vloeistof uit de grond haalt. De Rotterdamse olie bevat ook gas, en
als je dat uit de grond pompt neemt de druk sneller af en kan het
proces heel snel gaan. In principe is het te vergelijken met een
waterbed dat je leeg laat lopen. Je weet wat er dan gebeurt.”
'Ben je wel lekker?'
Voor de NAM is de olie in de grond
'gratis geld', maar voor de bewoners doemt kostbare schade aan het
fundament onder hun huis op. De Rotterdamse veengrond is zeer
gevoelig voor aardbevingen, waarschuwt de geoloog. “Het zit vol
water en reageert op een aardbeving als een drilpudding op een tik
met een lepel. De huizen die erop staan maken het nog instabieler. En
daaronder ga je dan olie vandaan pompen? Ben je wel lékker? Ook in
kleigrond kan het grondwater plotseling omhoog komen waardoor
verzakking optreedt; ik vind het allemaal ontzettend onveilig.”