Het was de week van Frans Timmermans. Zo ongeveer alle landelijke kranten kwamen vandaag met een lovend artikel over de minister van buitenlandse zaken die na de vliegramp in Oekraïne alles goed deed: hij laveerde handig door diplomatieke moerassen, was onvermoeibaar aan de onderhandeltafel en toonde zich een warm mens met zijn emotionele speech in de VN-Veiligheidsraad. Maar belangrijker: binnen vijf dagen had hij het ondanks tegenstribbelende rebellen voor elkaar dat de treinen met lichamen van de rampplek naar Charkov konden vertrekken. Was er eerder kritiek dat dat zo lang duurde, later overheerste begrip voor Timmermans. De Volkskrant spreekt van 'een diplomatiek schaakspel met ruim twintig wereldleiders, dat hij fenomenaal speelde.' Vriend en vijand roemen zijn talenknobbel, compassie, netwerk, overtuigingskracht en diplomatieke vaardigheden. Een beetje ijdelheid zij hem vergeven. PvdA-leider Samsom: 'Al zijn vaardigheden komen hem in zo'n crisis van pas. Bovendien snapt hij de denkwereld van de separatisten en Poetin, omdat hij de taal spreekt en die wereld kent.' De Limburgse PvdA-minister is jarenlang diplomaat geweest in Moskou. Bovendien lijkt Timmermans onvermoeibaar. Dagblad Trouw somt op: De vrijdag na de crash vloog hij naar Kiev om te onderhandelen over vrije toegang tot het rampgebied. Zondag vertrok hij naar New York om steun te vergaren voor een resolutie over onafhankelijk onderzoek. Na zijn toespraak reisde hij naar Brussel, waar hij dinsdag met collega's sprak over nieuwe sancties tegen Rusland. Om woensdag weer op tijd in Nederland te zijn voor de aankomst van de eerste slachtoffers in Eindhoven. De dag erna vloog hij naar Kiev, gisteren naar Charkov. Zijn finest hour was natuurlijk de emotionele speech in de VN-Veiligheidsraad, waarna de hele wereld begreep wat de ramp voor Nederland betekende. Op YouTube wordt de toespraak binnen korte tijd meer dan een miljoen keer bekeken. 'Hij benam mij de adem,' zegt oud-president Bill Clinton. De woorden van de minister over hoe rebellen de trouwring om de vingers van dode geliefden stelen, overtuigen de Veiligheidsraad terecht.