Heidi groeide op als neonazi: "We mochten enkel spreken als we aangesproken werden"

De vader en moeder van Heidi Benneckenstein waren neonazi's. De 24-jarige vrouw die tot voor kort door het leven ging als Heidrun Redecker, groeide op in een gezin dat de verjaardag van Hitler vierde en de holocaust ontkende. Zelf was ze ook overtuigd aanhanger van het nationaalsocialisme net als haar drie zussen, ouders en huidige man. Tot ze op haar negentiende radicaal kapte met het neonazisme. Ze schreef er het boek 'Ein deutsches Mädchen’ over. "Mijn vader was erg strikt,” vertelt ze aan VICE. “We moesten overal toestemming voor vragen. Tijdens het eten mochten mijn zus en ik enkel spreken wanneer we aangesproken werden.” Op haar zevende ging ze voor het eerst op kamp met de Heimattreuen Deutschen Jugend (HDJ), een extreemrechtse - inmiddels verboden - jeugdbeweging in navolging van de Hitlerjugend, die de nieuwe generatie nazi’s moest klaarstomen. Gezellig was het er niet. “Ze maakten ons bijvoorbeeld wakker om 7 uur ’s ochtends en lieten ons oefeningen doen in heel koude temperaturen,” herinnert de vrouw zich. Kinderen die niet gehoorzaamden, werden uitgescholden of zelfs geslagen. “De meisjes oefenden zich vooral in naaien en borduren, terwijl de jongens dingen bouwden of boksten. Er waren regelmatig lezingen over vooraanstaande nazi’s, zoals Hitlers favoriete pilote Hanna Reitsch, en voor het slapengaan zongen we liedjes van het Derde Rijk. Ze voedden ons echt op om elitaire neonazi’s te worden.” “Mijn vijanden waren in feite de mensen die altijd positief waren en naar antirechtse betogingen gingen,” zegt de jonge vrouw. “Als je in het milieu zit, is het niet cool om de indruk te geven dat je een goed mens bent. Je keurt mensen met opzet af en hebt een negatief wereldbeeld. We verachtten mensen die andere ideeën hadden dan wij. Ik was niet echt gelukkig in die periode.” Pas samen met haar man Felix begon ze vragen te stellen bij het extreemrechtse gedachtegoed. “Maar het had veel meer voeten in aarde dan gewoon contact met andere mensen om er echt uit te kunnen stappen. Ik heb bijvoorbeeld zo lang het bestaan van de Holocaust ontkend, dat het idee erg diepgeworteld was. Het duurde lang voor ik er kritisch mee kon omgaan,” bekent Benneckenstein.

Bron(nen): HLN