Het roer om: "Ik gun echt iedereen een kleine hartaanval"

Een hartaanval en darmproblemen waren nodig om Babiche Veenendaal (48) te laten inzien dat er iets moest veranderen. Ze gooide het roer om. "Ik gun echt iedereen een kleine hartaanval, omdat het je aan het denken zet," vertelt ze in magazine Jan.

Babiche is getrouwd met Steven en heeft drie kinderen. Tijdens een vakantie met het gezin in Thailand krijgt ze een hartaanval. "Tegen Steven zei ik nog: “Ik heb me in twintig jaar niet zo ontspannen gevoeld.” Achteraf hoorde ik van mijn cardioloog dat juist als je altijd keihard werkt en dan opeens enorm ontspant, de kans op een hartaanval groter is."

70 uur werkenBabiche werkte jarenlang zeker 70 uur per week als advocaat. Uiteindelijk had ze honderden mensen onder zich in verschillende landen. De rest van de tijd ging op aan haar gezin en ook vriendinnen bleef ze zien. "Als ik nu kijk naar hoe ik toen leefde, is het een raadsel dat ik niet eerder ben ingestort. Ik was altijd redelijk grenzeloos. Verslaafd aan mijn werk, aan het maken van grote deals – ik werd niet voor niets “de deal-junkie” genoemd. Ik vond mijn werk zó leuk, daarom was ik er altijd mee bezig. Ook in mijn vrije tijd. Ik vond het net zo leuk als vakantie. Dat is nog steeds zo, maar nu weet ik dat het goed is om afstand te nemen en pauzes in te lassen. Jarenlang is er gepredikt dat je werk je passie moet zijn, nou, die passie heb ik gevonden. Maar de keerzijde daarvan is dat je, als je zo hard werkt, leeft op adrenaline en dat kun je niet voortdurend doen. Het is ook zo dat pas als je werkelijk tot rust komt, je gaat zien hoe je alsmaar bent doorgegaan."

AdrenalineZo'n 2,5 jaar na de hartaanval kreeg ze hevige buikpijn. Artsen vonden infecties, maar geen duidelijke aandoening. "Ik ben ervan overtuigd dat mijn klachten zijn ontstaan door al het harde werken van de jaren ervoor. Adrenaline is een prettig stofje, maar als je daar twintig jaar lang verslaafd aan bent geweest, heeft dat consequenties."

HondPas toen gooide ze het roer om. Bij haar werkgever kreeg ze de kans om parttime te gaan werken. Ze stopte met leiding geven en ging weer het werk doen dat het beste bij haar past. "Ik weet nu waar ik energie van krijg. Daar kwam ik achter door na te denken over wat ik als kind leuk vond. Bij mij waren dat dieren en fotograferen. Daarom hebben we nu een labrador, Jackie, met wie ik lange wandelingen maak. En dan neem ik mijn camera mee. Ik gun echt iedereen een kleine hartaanval, omdat het je aan het denken zet."

OnbegripBabiche snapt haar oude leven niet meer. "We hadden alles, maar ik kon er niet altijd van genieten. Het is nog weleens lastig dat ik mijn oude leven niet meer begrijp, zeker met collega’s die nog wel zo leven. Ook merk ik dat het nog een taboe is. Na mijn hartaanval kreeg ik berichtjes van mannelijke collega’s die er ook een hadden gehad, maar die het liever voor zich hielden."

Ze besluit: "Als ik nu inventariseer wat er bij mijn vroegere leven hoorde en wat bij mijn huidige leven, dan is de keuze makkelijk. Mijn leven nu is veel waardevoller."

Bron(nen): Jan