Seifeddine Rezgui (23), in korte broek en t-shirt, kwam langs de vloedlijn aanlopen alsof hij een toerist was onder de
toeristen. Niemand schonk aandacht aan hem totdat hij een geweer onder een laken vandaan haalden. Hij schoot eerst in het zand en toen in een boog beschoot hij de badgasten die in zijn schootsveld waren. Zijn eerste oogst. Volgens ooggetuigen had hij moeite om met het wapen te schieten; hij leek een amateur. Maar erg moeilijk was het niet, mensen doodschieten op het volle strand, zelfs voor een amateur. Hij wenkte Tunesiers dat ze weg moesten gaan: hij wilde toeristen doden, geen landgenoten. Hij was zwijgzaam en ging op in zijn taak. De enige woorden die Rezgui sprak waren tegen Tunesiers - dat ze weg moesten gaan. Na een paar minuten verdwenen zijn doelwitten uit zicht, omdat ze het
hotel in vluchtten. Hij ging achter hen aan, eerst op de begane grond bij de bar, waar hij doodde en verwondde waar hij maar kon. Toen ook daar niemand meer te raken viel ging hij naar de eerste verdieping, waar de receptie van het hotel is. Daar maakte hij zijn laatste slachtoffers. Bij elkaar doodde hij 39 mensen en verwondde hij er evenveel. In de receptie werd hij neergeschoten door een Tunesische politieman. Maar toen was zijn missie allang geslaagd. Dood en verderf zaaien onder ongelovigen en de economie verstoren van het enige democratische land van Noord Afrika