Staatssecretaris Blokhuis open over de dood van zijn dochter

Julia Blokhuis, de dochter van staatssecretaris Paul Blokhuis (Volksgezondheid, Welzijn en Sport) stierf een paar dagen nadat ze uitvalverschijnselen kreeg op 18-jarige leeftijd. Paul Blokhuis heeft in de Volkskrant voor het eerst openhartig gesproken over de dood van zijn dochter Julia. ,,Ik was net terug van een dienstreis naar het Caribisch gebied. Woensdag 21 februari kwam ik weer thuis. Julia was er ook. Zij had al een tijdje last van haar oog, was naar de oogarts geweest. Ze konden het niet goed duiden maar ze kreeg medicatie. Toen ik thuis kwam was er niets aan haar te merken, maar waarschijnlijk waren de oogklachten het begin van de ellende'', vertelt hij. Een dag later lag Julia plotseling in het ziekenhuis met ernstige uitvalverschijnselen. ,,Eerst kon ze steeds minder met haar linkerhand, toen voelde ze haar linkerarm helemaal niet meer. Ze ging heel snel achteruit. De artsen kregen er geen greep op'', vertelt Blokhuis. Een paar dagen later overlijdt Julia, nog maar 18 jaar oud. Waarschijnlijk het gevolg van een auto-immuunziekte, waarbij het immuunsysteem het eigen lichaam aanvalt. ,,Het komt zelden voor, de herkomst is onduidelijk. Wie het krijgt, heeft pech, heel veel pech.'' De familie Blokhuis heeft continu aan haar bed gezeten. ,,We hebben gebeden en gezongen. Psalm 91, Bij God ben je veilig. Maar ze is niet beter geworden.'' Zijn geloof heeft er echter 'geen knauw' door gekregen, ook al voelt hij zowel verdriet als woede. ,,Ik heb zoveel vragen, maar leg me erbij neer dat ik geen antwoorden krijg. Dat heeft te maken met mijn Godsbeeld. Hij heeft een groter plan dan wij kunnen doorgronden.'' De bewindsman is blij met alle steun in die zware periode. ,,Meer dan de helft van het kabinet was aanwezig bij de begrafenis. Plus de voorzitters van de Eerste en de Tweede Kamer. Dat was indrukwekkend. Ik heb mijn politieke werkomgeving wel vergeleken met een warm bad. Zo voelde het nu zeker.'' Blokhuis nam drie weken vrij om alles op een rijtje te zetten. Om te voorkomen dat hij zich op zijn werk stort, deelt hij z'n dagen in Den Haag wat anders in. ,,'s Ochtends wat later weg en 's avonds wat eerder thuis. Want Julia was de enige van onze vier dochters die nog thuis woonde. Het nest is nu heel plots erg leeg.''

Bron(nen): De Volkskrant