'Toen bleek dat mijn broer eigenlijk mijn vader was'

Nog altijd komen verhalen boven van die ene oorlog die Nederland de afgelopen 250 meemaakte. Een roerend verhaal in vertelt van het Joodse gezin dat mocht onderduiken bij een doorsnee gezin in Hengelo. Dankzij de moed van dat gezin bleven ze in leven. De 19-jarige zoon van het Twentse gezin Henk, die op het punt staat om naar de lerarenopleiding te gaan, gaf het leergierige joodse onderduikmeisje Carrie (15), jong, maar mooi, bijles in taal en rekenen. Maar dan blijkt vlak voor het eind van de oorlog Carrie zwanger van hem te zijn, en de familie is bang dat Henks toekomst in duigen valt. Moeder Sientje neemt het heft in handen. Er wordt een plan gesmeed. Carrie bevalt in het geheim ergens in Deventer, om haar baby meteen af te staan aan Sientje en haar man Johan. Met wat gesjoemel wordt er een adoptie geregeld. Carrie Cohen moet uit hun leven verdwijnen. Het enige wat ze nog mag, is een naam kiezen voor het kind: het wordt Frank.

Zo groeit Frank op als een nakomertje met een grote broer. Later kwam de leugen uit. Maar Frank bleef naar de buitenwereld het geheim bewaren. Nu vertelt hij er over in Tubantia. Ook omdat het voor joden alweer niet pluis is. En omdat de wereld - god weet - ooit weer mensen nodig heeft als Sientje en Johan. Die anderen beschermen tegen haat en vervolging.