Vrouw leeft al jaren in duisternis en smeekt om te mogen sterven

De Nieuw-Zeelandse Gina kan licht noch geluid verdragen. Met een blinddoek voor haar ogen en een koptelefoon op haar oren brengt ze de meeste dagen door in een stille, donkere kamer. Elke beweging of aanraking doet pijn. Ook haar stem kan ze niet gebruiken. Zo leeft ze al 10 jaar en het wordt alleen maar erger. Daarom smeekt ze om euthanasie, maar dat is in Nieuw-Zeeland verboden. In een documentaire vertelt ze over haar lijdensweg. Ze ziet de dood als de enige uitweg. Voor tegenstanders van euthanasie heeft ze een simpele boodschap: ''Neem mijn plaats in. Volgens mij kan een barmhartige God er niets op tegen hebben dat mensen een humane dood willen sterven." In de reportage maakt Gina gebruik van letters op een aanraakscherm om haar boodschap duidelijk te maken. ''Ik heb een zeldzame genetische aandoening die zorgt voor problemen met mijn ogen, oren, strottenhoofd en gewrichten", zegt ze. ''Ik leef in duisternis en bijna complete stilte, want geluid en licht kunnen mijn ogen en oren nog meer beschadigen. Mijn spieren zijn weggekwijnd en mijn stem heb ik niet meer." Na twee mislukte pogingen in Nieuw-Zeeland om euthanasie te legaliseren, wil de maker van de documentaire opnieuw een debat op gang brengen. ''Met de hulp van het publiek moet het lukken om de wet in dit land te veranderen." Gina hoopt er in ieder geval vurig op. ''Hoe ik wil sterven? Een pil slikken en in slaap vallen. Zo kan ik vredig sterven, terwijl ik de hand van mijn zus vasthoud."

Bron(nen): AD