Het is een bekende regel: oefen iets 10.000 uur en je bent een expert. Een nieuwe studie verwerpt dat idee.
De theorie stamt uit een onderzoek naar violisten en pianisten uit 1993. Onderzoekers Ericsson, Krampe en Tesch-Römer keken naar de vooruitgang van de muzikanten in relatie tot het aantal uur dat ze oefenden. De conclusie van de wetenschappers was dat activiteiten die bedoeld zijn om prestaties te verbeteren de sleutel zijn tot excellentie en niet een of andere 'innerlijke vaardigheid'. Met andere woorden: wie de beste is hangt niet af van talent, maar van oefening.
Het is een gedachte die heel erg past bij ons hedendaagse idee van de maakbaarheid van de samenleving, bij slogans als 'succes is 99 percent of what you make of it': als je maar goed je best doet, kan iedereen de top halen. Ook het bekende boek Outliers van journalist Malcolm Gladwell (2008) ging gretig in op de 10.000-uren-regel.
Andere factoren bepalen vooruitgangMaar de werkelijkheid is gecompliceerder concluderen onderzoekers Brooke Macnamara en Megha Maitra van de Case Western Reserve University in Ohio. Zij onderzochten opnieuw de vooruitgang van violisten op basis van het aantal uur dat ze oefenden, maar kwamen tot een heel andere conclusie. "Als je naar expertgroepen kijkt dan maakt oefening geen verschil meer. Iedereen heeft veel geoefend. Andere factoren gaan dan een rol spelen om echt de top te bereiken," aldus psycholoog Macnamara.
De studie stelt dat de hoeveelheid oefening 'aanzienlijk minder uitmaakt bij prestaties van violisten op topniveau dan gerapporteerd in de originele studie' en dat het niveauverschil tussen 'elite presteerders' is gebaseerd op tal van andere factoren.
"De factoren hangen af van de vaardigheid die wordt geleerd: bij schaken gaat het om intelligentie of werkgeheugen, bij sport kan het zijn hoe efficiënt iemand zuurstof gebruikt," aldus de onderzoekster. "In het algemeen is het niet zo dat oefening bepaalt waarom sommige mensen een hoger niveau bereiken dan anderen," besluiten de wetenschappers.