De bijna-doodervaring blijft met raadselen omgeven. Mensen zien zichzelf boven hun bed zweven, hun leven trekt als een film aan hen voorbij of ze zien zelfs licht aan het eind van een tunnel. Amerikaanse onderzoekers hebben nu
aangetoond dat er inderdaad nog hersenactiviteit is tot wel een uur nadat het hart stopt met kloppen.
Ze registreerden de elektrische activiteit in de hersenen van mensen die werden gereanimeerd. Een groot deel van hen overleed nadien, een op de tien bleef leven. Elf van hen zeiden zich bewust te zijn geweest van hun reanimatie. Zes mensen stelden een klassieke bijna-doodervaring te hebben gehad.
“Sommige resultaten waren erg interessant”, reageert intensive care-arts Sam Parnia
in HLN. “Er waren mensen die klinisch dood waren, maar toch nog elektrische activiteit in de hersenen hadden. Op de scan zagen we bovendien grote pieken, vergelijkbaar met als je praat of een boek leest. Die pieken zagen we soms zelfs een uur nadat de reanimatie was afgelopen. Toch opvallend, want artsen hebben lange tijd gedacht dat het brein ongeveer tien minuten nadat het hart stopt met pompen permanente schade oploopt."
De bijna-doodervaringen die mensen rapporteerden, bleken erg overeen te komen met eerdere getuigenissen, vertelt Parnia. “De meeste mensen beweren dat ze tijdens hun ‘dood’ naar een plaats worden getrokken, waar ze zich thuis voelden. Ook zagen ze vaak een soort korte terugblik op hun leven.”
Door dit onderzoek kan worden geconcludeerd dat het niet om hallucinaties gaat. "Er gebeurt echt iets in de hersenen als je overlijdt. Het grootste probleem is dat we het vooral hebben aangetoond bij mensen, die effectief ook gestorven zijn. Bij overlevenden is dat voorlopig nog niet gelukt, ook al spreken ze over een bijna-doodervaring. We hebben nog te weinig gegevens, om hier een duidelijke conclusie uit te trekken. Het blijft een onbekend thema, waar nog veel over te ontdekken valt.”