Wetenschappers beweren dat het mogelijk is om het verouderingsproces te vertragen of zelfs om te keren, door het
DNA compact tegen elkaar te verpakken in onze cellen. Een onderzoeksteam dat geleid werd door Juan Carlos Izpisua Belmonte van het Salk Institute heeft onderzoek gedaan naar het gen dat verantwoordelijk is voor het versnelde verouderingsproces bij het syndroom van Werner. Patiënten die lijden aan het syndroom van Werner vertonen na de puberteit tekenen van osteoporose, grijs haar en hart- en vaatziekten en hun genen zijn deficiënt in het kopiëren van DNA. Belmonte en zijn team wilde begrijpen hoe het gemuteerde gen voor het versnellen van het verouderingsproces zorgt. Ze gebruikte embryonale stamcellen om het gen te vervangen en bestudeerde vervolgens hoe de cellen verouderden. Hieruit bleek dat het verouderen veroorzaakt wordt door de manier waarop het DNA verpakt is. Bij patiënten met het syndroom van Werner zijn de chromosomen chaotischer gestructureerd, dit leidt tot instabiliteit en zorgt ervoor dat cellen sneller verouderen. Belmonte ontdekte dat het Werner gen de instabiliteit van de chromosomen reguleert. Het onderzoek toont dus aan dat de stabiliteit van de chromosomen het verouderingsproces kan versnellen of stabiliseren. Belmonte denkt dan ook dat dit onderzoek de sleutel is om het verouderingsproces te vertragen of zelfs te stoppen.Maar Belmonte waarschuwt wel dat dit slechts de eerste stap is. Eerst moeten er nieuwe en betere technieken ontwikkeld worden om het Werner gen in mensen specifieker en veiliger te veranderen. Ook benadrukken de wetenschappers dat er andere processen zijn die bijdragen aan het verouderingsproces en dat (vooralsnog) onbekend is in welke mate de stabiliteit van de chromosomen van invloed is op het complete verouderingsproces.