Geurkaarsjes zonder vlam niet zo onschuldig als gedacht

Amerikaanse wetenschappers ontdekten dat de geurstoffen uit waxmelts reageren met de kleine hoeveelheid ozon die normaal in huis aanwezig is. Deze chemische reactie produceert verrassend grote aantallen ultrakleine deeltjes, zo blijkt uit metingen in een speciaal ingericht testhuis. Het onderzoek verscheen in het vakblad Environmental Science & Technology Letters.

De concentraties van deze nanodeeltjes bleken vergelijkbaar met wat je aantreft bij het branden van gewone geurkaarsen of tijdens het koken op gas. De onderzoekers maten ruim een miljoen deeltjes per kubieke centimeter lucht, net zoveel als wat een dieselmotor of gasmotor uitstoot.

Het zorgwekkende is dat deze onzichtbare deeltjes zo klein zijn dat ze diep in de longen kunnen doordringen. Een deel bereikt zelfs de bloedbaan en kan zo door het hele lichaam worden verspreid. De hoeveelheid deeltjes die we binnenkrijgen tijdens het gebruik van waxmelts is vergelijkbaar met wat we inademen bij het branden van gewone kaarsen.

De vervuiling blijft bovendien lang hangen. Zelfs nadat de waxmelt was uitgeschakeld, bleven de concentraties nog geruime tijd hoog. Bij minder ventilatie werden de deeltjes zelfs nog talrijker, omdat ze dan langer binnen blijven zweven.

De bevindingen zetten vraagtekens bij het 'schone' imago van deze geurbronnen. "Vlamvrij" betekent blijkbaar niet automatisch "vervuilingsvrij". De onderzoekers adviseren om voorzichtig te zijn met het gebruik, vooral in slecht geventileerde ruimtes.

Dit onderzoek toont maar weer eens aan dat alledaagse producten onverwachte effecten kunnen hebben op de luchtkwaliteit binnenshuis. Wat onschuldig lijkt omdat je geen rook of walm ziet, kan toch zorgen voor onzichtbare vervuiling die we direct inademen.

Bron: Environmental Science & Technology Letters