Gifstoffen uit de landbouw hopen zich juist binnenshuis op

Gifstoffen uit de landbouw hopen zich op in huisstof bij mensen thuis. In sommige gevallen zijn meer dan honderd verschillende pesticiden gevonden in woningen. Dit is duidelijk geworden na uitgebreid Europees onderzoek waarbij de Universiteit Wageningen (WUR) nauw betrokken is.

Het huisstof blijkt een grotere cocktail van gifstoffen dan bijvoorbeeld gewassen, het oppervlaktewater of de bodem. De wetenschappers bestudeerden monsters in tien Europese landbouwregio's bij reguliere en biologische bedrijven, maar ook in het water en in woonhuizen in de omgeving van landbouwpercelen. In Nederland lag de focus op aardappelvelden in Groningen en Friesland.

“Pesticiden kunnen zich hechten aan fijn stof, de wind kan ze dan over grote afstand verplaatsen”, legt Violette Geissen van de WUR uit in dagblad Trouw. “Zo komen ze dus ook via de ramen in huizen terecht. Daarbij komt nog dat mensen ook gifstoffen het huis inbrengen met hun schoenen en kleding, via de producten die ze kopen. Denk aan eten, bloemen, en vlooienbandjes van huisdieren. Daardoor is juist een huis een verzamelplaats van restanten van bestrijdingsmiddelen.”

Het is onduidelijk hoe schadelijk de landbouwgifresten precies zijn, maar door de grote hoeveelheid verschillende stoffen, is er zeker reden tot bezorgdheid. Ook al zijn het maar kleine beetjes, niemand weet hoe groot het risico voor de gezondheid is als mensen chronisch blootgesteld zijn aan deze mix van stoffen. Geissen is erg kritisch over de toelatingsprocedure van pesticiden, omdat er door de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid niet naar het ‘cumulatieve effect’ van al die stoffen wordt gekeken.

Er zijn aanwijzingen voor Parkinson en andere schadelijke gevolgen van de cocktail aan gifstoffen die achterblijven in de natuur en binnenshuis. De onderzoeker maakt zich dan ook hard voor een verbod op de populaire onkruidverdelger glyfosaat, ook al heeft dit mogelijk grote gevolgen voor boeren en voedselprijzen.

“Als je voedselproductie net zo goedkoop wil houden, zijn er inderdaad geen alternatieven.” Maar gezien de mogelijke gezondheidseffecten is een verbod onvermijdelijk, vindt ze. “Met de inval in Oekraïne kwamen er ook ineens mogelijkheden om geen Russisch gas meer te gebruiken, ook al kostte dat geld. Soms is een doorbraak nodig om een systeem wél ineens te veranderen.”

Bron(nen): Trouw