Hoe nu verder na Kopenhagen (deel 2)

Dat aardbevingen niet altijd een ‘natuurlijke’ oorzaak hebben, bleek drie jaar gelden in het Zwitserse Basel. Daar had Markus O. Häring, een vroegere olieman, een gat van bijna vijf kilometer diepte geboord om een schone, duurzame energiebron aan te boren: aardwarmte.

Helaas hadden zijn activiteiten tot gevolg dat zich een aardbeving voordeed met een kracht van 3,4 op de schaal van Richter. Het project werd onmiddellijk stopgezet en vandaag de dag hoor je er buiten Zwitserland niemand meer over.

Maar in Californië lijkt de boodschap niet goed te zijn overgekomen. In een gebied op twee uur rijden ten noorden van San Francisco zal het bedrijf AltaRock Energy vrijwel dezelfde methode als in Basel gebruiken om op meer dan drie kilometer diepte aardwarmte te gaan winnen.

Het Californische project is het eerste van tientallen die de komende jaren in de VS in bedrijf kunnen komen, onder invloed van het streven naar het terugdringen van de CO2-uitstoot. Volgens Google, een van de investeerders in AltaRock, kan aardwarmte in 2030 in 15 procent van de Amerikaanse elektriciteitsbehoefte voorzien.

Maar seismologen hebben uiting gegeven aan hun bezorgdheid over de gehanteerde methode. Omdat zware aardbevingen op grote diepte ontstaan, is het doorboren en met behulp van water onder druk zetten van de rotsbodem op die diepte niet zonder gevaar.

Bron(nen): The New York Times Welingelichte Kringen