De magnetische noordpool schuift op richting Siberië. Mogelijk is er zelfs een wisseling van de polen op komst. Dat is minder erg dan het klinkt.
Sinds 1831 weten we dat er een magnetische noordpool bestaat. Deze pool heeft sindsdien 2.250 kilometer afgelegd. De laatste twintig jaar verschuift hij met zo'n 55 kilometer per jaar van het Canadese noordpoolgebied richting het oosten, naar Siberië dus.
Voorheen verschoof de pool maar met 14,5 kilometer per jaar. De versnelde verschuiving heeft te maken met de afnemende kracht van het magnetische veld van de aarde. Die verzwakking is ook een signaal dat er mogelijk weer een omwenteling aan zit te komen.
De verschuiving heeft invloed op de accuraatheid van gps en andere navigatiesystemen. Het leger, vliegtuigen en schepen kunnen allemaal hinder ondervinden van een wijziging van de magnetische noordpool. Als de magnetische noord- en zuidpool omdraaien moeten ook dieren, zoals vogels, zalmen en zeeschildpadden zich aanpassen en opnieuw oriënteren.
Als dat daadwerkelijk gebeurt, wijst de naald van een kompas niet langer naar het noorden maar naar het zuiden. Een dergelijke poolkering vond 22.000 jaar geleden voor het laatst gedeeltelijk plaats. Een volledige wenteling is al weer 780.000 jaar geleden.