Mdma, de werkzame stof van xtc, moet van de harddruglijst af en terug naar de apotheek. Daarvoor pleit David Nutt, professor neuropsychofarmacie in The Independent. Hij legt uit hoe mdma in de jaren vijftig werd ontdekt door Shulgin. Die omschreef het als een middel dat zorgde voor kalmte, helderheid en empathie en vertelde erover aan zijn vrouw, die psychotherapeute was. Haar leek het een goed idee om het middel te gebruiken in haar therapiesessies. Ze deelde haar kennis met vele therapeuten aan de westkust van de VS. Zij waren het met haar eens: mdma was een grote doorbraak in de psychologie. Het was vooral nuttig bij relatietherapie, omdat het zoveel empathie opwekte bij beide partners. Jaren van ruzies en irritaties konden ermee worden opgelost. Er was niets met het middel aan de hand totdat het door de werd gekaapt als partydrug en bekend werd onder de naam xtc. De media doken er bovenop en er ontstond een haatcampagne tegen het middel. Horrorverhalen over hersenschade werden verzonnen en de enkele dode die er viel werd breed uitgemeten. Dat andere drugs als alcohol en sigaretten veel meer doden op hun geweten hadden, deed niet meer ter zake. De campagne werkte en xtc werd eind jaren tachtig over de hele wereld verboden. Daar konden protesten van vele therapeuten, die het al jaren gebruikten bij hun patiënten, niets aan veranderen. Maar wat doet mdma dan precies? Het belangrijkste is dat het de aanmaak van serotonine stimuleert. Deze neurotransmitter zorgt voor en gevoelens van empathie. Ook vermindert het angsten en kan het depressies verminderen. Daarnaast komt er dopamine vrij bij mdma-gebruik. Dat is waarom het energie geeft om bijvoorbeeld een hele nacht door te feesten, maar dit effect is veel kleiner dan dat van serotonine. In de stilte van een therapeutische omgeving doet dopamine niet veel meer dan het motiveren en activeren van patiënten. Het is de kracht van serotonine om angsten en nare gevoelens te overwinnen die cruciaal is. Meerdere studies hebben uitgewezen dat mdma een belangrijke rol kan spelen in het oplossen van oorlogstrauma's en andere angststoornissen. Eentje dateert van dit jaar. Daarin wordt overtuigend aangetoond dat twee psychotherapiesessies met mdma al voldoende zijn om de symptomen van PTSS fors te verminderen, uiteindelijk meestal met volledig herstel als eindresultaat. Dat, terwijl de patiënten tot dat moment resistent bleken voor alle conventionele behandelmethoden zoals cognitieve gedragstherapie of antidepressiva. Ook een studie waarin hersenscans werden gemaakt van patiënten toonde aan dat mdma het angstcircuit in de hersenen dempt en zo de impact van het herbeleven van negatieve emoties sterk vermindert. Mdma moet dus niet langer worden gezien als een gevaarlijke drug, maar als een medicijn waar mensen met psychische problemen veel baat bij kunnen hebben, betoogt de professor.