De New York Times is geintrigeerd door onze eigen Diederik Stapel, een van de grootste wetenschappelijke fraudeurs aller tijden. Jarenlang verzon Stapel onderzoeksgegevens, zodat hij voortdurend mooie wetenschappelijke ontdekkingen deed. Bijvoorbeeld dat uit een studie met proefpersonen bleek dat vleeseters agressievere zijn dan vegetariërs. Spannende ontdekking, maar de proefpersonen bestonden niet. De Times heeft weken gewerkt aan een omvangrijk stuk (meer dan 6000 woorden) om de drijfveren van Stapel te ontdekken. is zeer aan te bevelen voor wie ook wil snappen hoe Stapels hoofd in elkaar zit. De , heet het. En weten we het antwoord na die 6000 woorden? Eigenlijk niet. Stapel verzon de eerste keer onderzoeksgegevens omdat dat toen goed uitkwam, bijna toevallig. En ontdekte zo hoe simpel het is, hoe eenvoudig het in zijn wetenschap is om de kluit te belazeren. Hoe je keer op keer met opzienbarende onderzoeksgegevens kunt komen zonder dat iemand achterdochtig wordt. Hoe je een held wordt op basis van leugens Maar al geeft het stuk geen antwoord op de vraag wat Stapel bewoog, het is wel zeer de moeite waard. Al was het maar vanwege allerlei details. Zoals de speurtocht van Stapel, zodra hij ontmaskerd is, naar 'bewijsmateriaal' dat aannemelijk maakt dat hij wel echt onderzoek deed. Of de loyale houding van zijn bejaarde ouders ('het ligt aan het systeem').
Bron(nen): New York Times