Staat de Tasmaanse tijger op uit de dood? Wetenschappers claimen doorbraak na lugubere vondst

Wetenschappers beweren flinke stappen te hebben gezet in het ontrafelen van de dna-code van de uitgestorven Tasmaanse tijger. Volgens hen hebben ze inmiddels 99,9 procent van het genetische mysterie opgelost. Dus, zien we binnenkort weer een Tasmaanse tijger rondlopen, of is dit meer een geval van 'sprookjeswetenschap'?

De Tasmaanse tijger, een wolfachtig buideldier, zwierf ooit door de bossen van Tasmanië. Nu claimt een team van Amerikaanse en Australische onderzoekers dat ze mogelijk een manier hebben gevonden om dit dier weer tot leven te wekken. Ze beweren een aantal belangrijke wetenschappelijke doorbraken te hebben bereikt.

De laatste Tasmaanse tijger overleed in 1936 in een dierentuin in Hobart, Australië. De soort is jammerlijk uitgeroeid door de mens om de veehouders te beschermen tegen aanvallen.

Volgens Colossal Biosciences, een techbedrijf uit Dallas, is de Tasmaanse tijger de perfecte kandidaat voor zogeheten 'de-extinctie'. Deze ambitieuze start-up heeft eerder al laten weten dat ze ook de uitgestorven dodo en wolharige mammoet weer tot leven willen brengen. Hoe ze dat willen doen? Door gebruik te maken van de nieuwste technieken op het gebied van genbewerking en reproductiebiologie.

Eén van de grootste obstakels bij het opnieuw creëren van uitgestorven soorten is het fragiele karakter van dna, dat na verloop van tijd afbrokkelt en uit elkaar valt. Maar het team zegt nu te werken met het best bewaarde dna-materiaal dat ze tot nu toe hebben gevonden. “Het komt zelden voor dat je een monster hebt waarmee je de grenzen zo ver kunt verleggen”, aldus hoofdonderzoeker Beth Shapiro.

De doorbraak kwam voort uit een nogal macabere ontdekking: een 108 jaar oud exemplaar van de Tasmaanse tijger, bewaard in alcohol, gevonden ergens achterin een stoffige kast in een museum in Melbourne. Uit dit goed geconserveerde specimen wisten de wetenschappers een dna-code te halen die volgens hen voor 99,9 procent overeenkomt met het originele dier.

Het team was stomverbaasd. “Het was behoorlijk smerig, een gruwelijk gezicht. Mensen hadden er grote stukken afgehakt”, vertelt een van de onderzoekers. Toch bleek het monster waardevol: ze konden er een aantal kwetsbare rna-moleculen uit halen, wat hen meer inzicht gaf in de genen en het weefsel van het dier.

“Met deze nieuwe informatie kunnen we bepalen wat het dier kan proeven, wat hij kan ruiken, wat voor zicht hij heeft en zelfs hoe zijn hersenen functioneren”, vertelt professor Andrew Pask van de Universiteit van Melbourne enthousiast tegen Sky News.

Ondanks de opwinding is het reconstrueren van de genetische code slechts een eerste stap in het complexe proces om de Tasmaanse tijger terug te brengen. Het plan is om met behulp van genbewerking het genoom van een naaste verwant van de tijger te manipuleren: de hamsterachtige dikstaartgerbil. Zo hopen ze uiteindelijk een wezen te creëren dat zoveel mogelijk lijkt op de originele Tasmaanse tijger.

Sky News meldt dat de wetenschappers al meer dan 300 genetische aanpassingen hebben gedaan aan in het laboratorium gekweekte cellen van de gerbil. Ze hebben bovendien technieken ontwikkeld om de eisprong van het kleine buideldier op te wekken en embryo’s buiten de baarmoeder te laten groeien, vergelijkbaar met menselijke ivf-methodes.

Bron: De Telegraaf