Wetenschappers van de universiteit van Californië gaven zeeslakken vijf schokjes. 24 uur later ontvingen de zeeslakken nog eens vijf schokken. De schokken zorgden ervoor dat de slak zich probeerde te beschermen door zich terug te trekken. Wanneer de onderzoekers de slakken na enige tijd een tikje gaven, ontdekten ze dat deze zich gemiddeld gedurende vijftig seconden terugtrokken. Veel langer dan de slakken die aan elektrische schokken waren blootgesteld. De schrik zat er dus in bij de slakken die schokjes hadden gekregen, schrijft . Vervolgens haalden de onderzoekers wat RNA(het geheugen) uit het zenuwstelsel van de slakken die de elektrische schokken hadden ontvangen en injecteerden het in zeeslakken die niet aan schokken waren blootgesteld. Die zeeslakken trokken zich vervolgens ook veel langer terug. Wat de ene groep geleerd had (pas op: je kunt een schok krijgen), wist de andere groep nu ook. “Het is alsof we de herinnering over hebben gedragen,” aldus onderzoeker David Glanzman. Glanzman denkt dat wat hij nu heeft bereikt bij zeeslakken ooit van nut kan blijken bij mensen die, bijvoorbeeld door Alzheimer, hun geheugen kwijt raken