Wetenschappers waren er al eerder in geslaagd om met speciale apparatuur de 'liedjes' te registreren die mannelijke
muizen zingen om de harten van de vrouwtjes te veroveren. Recent toonden onderzoekers van de Washington University aan dat deze 'liedjes' een melodische structuur hebben en dat er sprake is van sequenties en het herhaald gebruik van 'lettergrepen', die op niet-willekeurige wijze worden gecombineerd tot motieven. Dat leidde tot de vraag of muizen bepaald gedrag en mechanismen in de hersenen, die verband houden met zingen, gemeenschappelijk hebben met vogels (zangvogels, papegaaien, kolibries) en verschillende groepen zingende zoogdieren (mensen, dolfijnen en walvissen, vleermuizen, olifanten en zeeleeuwen/ zeehonden). Onderzoekers van de Duke University in North Carolina toonden aan dat een gebied in de motorische cortex actief is als de muizen zingen en dat het signaal van de zenuwcellen in dat gebied naar de hersenstam en daarna naar het strottenhoofd geprojecteerd wordt. Als de onderzoekers de zenuwcellen in de motorische cortex beschadigden, konden de muizen geen wijs meer houden. Tot nu toe dacht men dat het dan afgelopen was en dat muizen geen nieuwe liedjes meer konden leren zingen. Nu is ontdekt dat muizen ook liedjes kunnen overnemen van elkaar. Als je muizen van verschillende stammen (met ieder hun eigen repertoire) bij elkaar in één kooi zet, gaan hun liederen steeds meer op elkaar lijken. En ook al is hun leervermogen beperkter: het leren zingen lijkt niet voorbehouden aan vogels, mensen en andere zoogdieren. van foto: