Zo vader, zo zoon? Je lijkt veel minder op je ouders dan je denkt

De appel valt niet ver van de boom? Nou, die valt verder dan je denkt. Veel mensen lijken niet veel meer op hun ouders dan op vreemden, blijkt uit onderzoek.

Decennialang buigen psychologen zich al over de nature versus nurture-kwestie: bepalen je genen je persoonlijkheid of toch je omgeving? Persoonlijkheidsonderzoeker René Mõttus legt bij Psychology Today uit dat genen maar een beperkte rol spelen. Genetisch identieke tweelingen lijken wat tal van karaktertrekken betreft twee keer zoveel op elkaar als niet-identieke tweelingen. Genen spelen dus wel een rol.

Maar dat betekent niet dat ze je persoonlijkheid bepalen, aldus Mõttus, werkzaam aan de universiteit van Edinburgh. Bij een tweeling die genetisch voor 100 procent hetzelfde is, is de correlatie tussen de persoonlijkheidskenmerken maar 0,40. Dus stel dat een tweeling een persoonlijkheidstest invult voor een eigenschap als extraversie met een mogelijke score van laag, medium of hoog, dan is de kans dat de tweeling hetzelfde scoort ongeveer 45 procent. De kans dat twee vreemdelingen een gelijke score hebben is 33 procent.

ToevalMaar een ouder en kind delen slechts 50 procent van de genen. De andere 50 procent komt van de andere ouder. De correlatie tussen de scores voor karaktertrekken is bij ouders en kinderen dan ook nog lager dan bij tweelingen, namelijk rond de 0,15. Kijken we weer naar een persoonlijkheidsvragenlijst waarop een lage, medium of hoge score mogelijk is, dan zouden ouders en kinderen gelijk scoren, als ze hetzelfde zouden zijn. Maar met een correlatie van 0,15 is de kans dat een kind en een ouder dezelfde scoren halen rond de 38 procent. En dat is maar een paar procent meer dan de 33 procent kans van complete vreemden.

De psycholoog, die gespecialiseerd is in onderzoek naar persoonlijkheidsverschillen, stelt dat zijn bevindingen in lijn zijn met andere bekende tweelingstudies. Gemiddeld heeft de opvoeding weinig invloed op hoe gelijk of verschillend tweelingen zijn. Als dat wel zo zou zijn, dan zouden kinderen en ouders meer op elkaar lijken dan nu het geval is, aangezien ouders normaal gesproken de invloeden doorgeven aan hun kinderen, die henzelf gevormd hebben.

Bron(nen): Psychology Today