'Ik schoot Pablo Escobar dood'

Kolonel Hugo Martinez was al heel lang de leider van de groep Columniaanse agenten die Pablo Escobar moesten uitschakelen. Telkens mislukte dat en de president gaf het team een laatste kans. De Morgen kocht een interview met Martinez, die zelden spreekt over die tijd. Hoe lukte het hem? “De achilleshiel van Pablo Escobar waren zijn vrouw, zoon en dochter. We ontdekten dat Escobar op 2 december met zijn zoon zou telefoneren. Ik zat de avond ervoor met mijn team van 23 mannen samen en zei dat wij de volgende dag Escobar zouden doden. “De volgende dag slaagde mijn wizzkid-politieagent erin aan de hand van Escobars telefoongesprek met zijn zoon zijn verblijfplaats exact te lokaliseren, in een buitenwijk in Medellín. We reden er in verschillende auto’s naartoe. We waren allemaal in burger gekleed, maar hadden voor de zekerheid twee kogelvrije vesten over elkaar aangetrokken en hadden daar extra ijzer onder gestoken. We hadden geluk dat ze in het huis naast dat van de schuilplaats van Escobar aan het werken waren. Ze waren daar beton aan het gieten en de betonmolen maakte veel lawaai. Toen ik tegen die werkmannen zei: ‘Op de grond; politieoperatie tegen Escobar’, waren er sommigen die in de verse beton gingen liggen om zich te verstoppen. Mijn mannen hadden zich tegen dan overal strategisch opgesteld. “Vervolgens moesten we nagaan hoe we de deur zouden openbreken. Met een bom of met menselijke kracht. In onze ploeg zat een kolos van 2 meter 3 en 150 kilogram. Ik vroeg of hij de deur wou openbreken, maar hij was zo bang dat hij mij smeekte ‘om iets anders te gebruiken’.

We hebben een hamer gebruikt en zo de deur kapotgemaakt. Escobar hoorde dit niet door het lawaai van de betonmolen. “Toen ik aan de special forces het signaal gaf dat ze mochten binnenstormen, draaide ik mij om, maar ik zag enkel mensen die zich verstopt hadden.

Alleen politieagent Barragan stond naast mij. Normaal mocht ik als commandant van de operatie niet als eerste binnengaan, maar er zat niets anders op. Ik ging op onderzoek in de gang, woonkamer en keuken, maar er was niemand. Boven hoorde ik iemand telefoneren. Toen ik de trap opliep, ontdekte Escobar mij. ‘Er is hier iets aan de hand’, hoorde ik hem zeggen, en hij smeet de telefoon neer.

Escobar schoot vier keer met zijn pistool. Bij het ontwijken van de kogels ben ik gevallen en is Escobar naar een andere kamer gelopen om te proberen het huis uit te vluchten.” Die vluchtpoging mislukte.

“Barragan en ik volgden hem naar deze kamer. Met mijn pistool schoot ik hem recht in zijn hart. Barragan schoot een kogel door zijn hoofd, die boven zijn linkeroor naar buiten is gevlogen. Escobar is ter plaatse gestorven. Hij is op het dak van het huis van de buren gevallen en nog een stukje naar beneden gerold.

Toen hij op dat dak is gevallen, zijn mijn mannen als gek op hem beginnen te schieten. Wel 300 kogels hebben ze afgevuurd. Ik heb geroepen dat ze moesten stoppen met schieten omdat de kogels afketsten op de muur waar achter wij verstopt zaten. “Na het vuurgevecht zag ik Escobar liggen zoals we hem nu kennen van de foto die toen door een DEA-agent is getrokken. Hij had zijn pistool in zijn rechterhand en een ander pistool in een heupzakje. Ik ben op het dak gesprongen, heb zijn pistool uit zijn hand geschopt – je weet maar nooit dat een gewonde persoon nog terugschiet – en heb zijn hoofd omhoog getrokken om te zien of het Escobar wel was. Hij was het."

Bron(nen): De Morgen