Ook in Nederland dreigt een sociaal conflict zoals in Spanje en Griekenland. Een conflict tussen de insiders en outsiders op de arbeidsmarkt. Aan de ene kant de werknemers in vaste dienst, aan de andere kant de groeiende groep flexwerkers en zelfstandigen die meer risico loopt op langdurige werkloosheid. Dat zegt in NRC socioloog FabianDekker. Vroeger stroomde jaarlijks 30 tot 40 procent van de flexibele arbeidskrachten door in een vaste baan. Sinds de crisis van 2008 is dat aantal gedaald tot 20 procent. Flexwerkers worden bovendien sneller ontslagen. Vooral omdat de meerderheid van de flexibele werknemers uit sociaal kwetsbare groepen komt: laagopgeleiden, jongeren, allochtonen en vrouwen.” En op een dag komen ze in opstand. Er komt een moment dat flexibele werknemers zich mobiliseren en meer sociale bescherming eisen, voorspelt Dekker.„Het aantal flexibele werknemers is de laatste jaren sterk gestegen en blijft stijgen. Mijn voorspelling is dat ze meer sociale bescherming zullen eisen, (...) zoals je nu ziet bij de Occupy-beweging in Amsterdam. Het is de klassieke spanning tussen zittend en flexibel personeel. Het komt eraan, vroeg of laat.”
Bron: NRC