Heineken presenteert zich graag als weldoener in Afrika. En de Nederlandse overheid doet daar kritiekloos aan mee. Nu onthult journalist Olivier van Beemen in zijn boek 'Bier voor Afrika', zijn tweede over het onderwerp, hoe schandalig de bierbrouwer eigenlijk te werk gaat op het continent. Van Beemen trekt een beerput open van corruptie, seks en relaties met dubieuze, moorddadige regimes, schrijft het Algemeen Dagblad. Het druist volledig in tegen de reputatie van ethisch zakendoen, die het bedrijf graag uitdraagt. "Als je inzoomt, blijft er weinig over," vertelt de journalist tegen de krant. "Heineken schermt met alle werkgelegenheid die ze in Afrika zouden creëren, maar gebruikt opgeblazen cijfers. Hun ambitie om zestig procent van de grondstoffen lokaal in te kopen is nog lang niet bereikt Ze kopen zelfs minder lokaal in dan toen ze begonnen en ze rekenen ook gerst mee dat duizenden km’s reist voordat het in de brouwketels verdwijnt. Toch krijgen ze subsidie van Nederland en de VN.” Heineken doet er alles aan om het alcoholgebruik in Afrika op te schroeven. Zo verkoopt het bedrijf er flesjes die twee keer zo groot zijn en schrijven ze mee aan de alcoholrichtlijnen in Afrikaanse landen. En erger: "Heineken zet in Afrika ook promotiemeisjes in, waarschijnlijk duizenden, van wie een deel seksueel misbruikt wordt. Vaak moeten ze met leidinggevenden naar bed om hun baan te behouden. De misstanden zijn al twintig jaar bekend, maar Heineken doet er weinig tegen.” Ook bleef de bierbrouwer bier verkopen tijdens de genocide in Rwanda. Veel soldaten waren dronken. "Heineken erkent dat Hutu-moordenaars hun Primus-bier dronken tijdens de slachtingen en dat ze dat wisten. Dagelijks ontvingen soldaten een bierrantsoen. Maar het bedrijf claimt nu dat ze de controle over de brouwerij waren kwijtgeraakt." Dat is waarschijnlijk onzin. "Zelfs de directeur Afrika van destijds zegt dat het niet waar is.”
Corruptie Andere onthullingen, die het AD opsomt: Topman Nico Vervelde raakte vorig jaar in Nigeria betrokken bij een grootschalige corruptiezaak, met zijn vrouw als middelpunt. Wegens machtsmisbruik zou hij drie tot zeven jaar in de cel terechtkomen. Maar Heineken schikte en bood Vervelde een nieuwe baan aan in Singapore. Verder beloofde de bierbrouwer in 2003 aan rebellenbeweging RCD-Kisangani in Congo om zoveel mogelijk belastinginkomsten te genereren. Daarmee financierde het een beweging die op grote schaal moordde en verkrachtte.
Weinig publiciteit Opvallend genoeg krijgt het boek weinig publiciteit. Geen talkshow nodigt de schrijver uit, merkt het AD op. "Dat is waarschijnlijk de magie van Heineken. Veel Nederlanders zijn trots op de VOC-mentaliteit en vinden dat je het feest verstiert als je kritisch bent op de nationale trots.”
Zelfs ngo's werken graag met Heineken net als de politiek. "Ex-minister Ploumen was één van de grootste fans en holde bij ieder Afrika-bezoek naar een Heineken-brouwerij. Premier Rutte prijst Heinekens landbouwprojecten bij de VN in New York, koningin Maxima looft het werk met lokale boeren in Ethiopië.”
Van Beemen vindt dat Heineken eerlijk moet zijn: "Kom er voor uit dat Afrika een lucratieve markt is en erken dat de lokale bevolking daar niet van meeprofiteert. Stop met die retoriek over win-win situatie’s. En erken dat je in veel landen vuile handen moet maken. Dan ontstaat een realistischer beeld.”