De spirituele Henk Jan valt in de smaak bij Arno, wat nogal opmerkelijk is voor zo'n nuchtere Drent. En bij Thijz scheurt er weer een vrouw bozig het erf af, maar dat kan hem zoals gewoonlijk weinig schelen.
Henk Jan zag onderweg naar Payzac een engelvormige wolk, een teken voor hem dat hij het juiste pad volgt. Dat soort zweverig gewauwel, je moet ertegen kunnen. Maar zijn oogopslag maakt kennelijk veel goed. Tot hij begint over dat hij precies vier jaar geleden voor het laatst in Zuid-Frankrijk was en hij nu de vierde man is die in Payzac komt (en dat wist hij ook al van tevoren). Dat kan geen toeval zijn. "Hoezo, ben je helderziend?" grapt Arno, die ongetwijfeld van binnen schrikt als Henk Jan bloedserieus blijkt. "Heldervoelend, helderwetend", reageert die. Tussen Niels en Henk Jan is de strijd wel aan. Je moet ook tegen een Brabander niet zeggen dat je het verschil tussen Brabants en Limburgs niet hoort. Tegen een Limburger trouwens ook niet. Niels toont zijn sterke karakter. Niet alleen ziet hij er heel goed uit in zijn hemd, hij dient Henk Jan ook met gemak van repliek. "We zitten wel heel erg dicht op elkaar", klinkt het scherp aan tafel. Henk Jan schuift al op. Maar de normaal gesproken zo vriendelijke Brabander hoeft zich echt geen zorgen te maken, al kan het ook pure ergernis zijn.
José en Thijz worden waarschijnlijk geen vrienden. Ze heeft zich op zich een nachtje prima vermaakt in de tent, maar de volgende ochtend is de sfeer aardig bekoeld. "Ik vind dat het heel raar gelopen is", aldus José. "Nou doei, tot nooit." Een gezonde reactie na een bezoekje aan Thijz. Gek genoeg, heeft Yvonne weer zin om terug te gaan naar de camping, al laat ze niet het achterste van haar tong zien. Thijz is op weg naar zijn "nieuwe, verse, jonge, prachtige blom", zegt hij op een manier waardoor je meteen geen zin meer hebt. Toegegeven: zijn blauwe vehikel is geweldig. "We rijden in een museum", zegt hij daarover. "Ik ben dol op musea", zucht Yvonne. "Ik ben dol op jou", kopt Thijz hem binnen. Hij is alleen maar bezig met het uiterlijk van Yvonne in relatie tot haar levensjaren. "Ze draagt met verve de sporen van haar leeftijd", zegt hij nogmaals. Wat vind je eigenlijk van haar karakter, Thijz? De twee blijken het overigens wel echt goed te kunnen vinden met elkaar. Ze hebben waarschijnlijk meer lol dan bijvoorbeeld Anja met haar mannen.
Robert-Jan gaat zijn vrouwen testen met kleiduivenschieten. Maar eerst test hij hoe slecht hun gevoel voor humor is met een grap over hoogtevrees en of ze dan wel op een krant durven staan. Het duurt wel erg lang voor het kwartje valt bij de dames, maar het zij ze vergeven. Step up your game, RJ. En als Louise iets interessants vertelt over zalm, vindt de Schotse jager dat al te betweterig. Houdt hij meer van simpelere types of is Louise het gewoon niet voor hem, ook al wint ze met gemak het kleiduivenschieten? Thuis gekomen komt Robert-Jan met een dood dier aanzetten dat geplukt moet worden. Weer een test: vinden zijn vrouwen dat leuk? Louise natuurlijk wel, Suzanne natuurlijk niet. Ze neemt direct afstand en vraagt zich af of ze überhaupt wel zin heeft in een leven vol jagen en vissen.
Op het kasteel van Albert is ondertussen een bizarre situatie ontstaan. Na Sandra is er nog een vrouw aangekomen, Monique, maar de man zelf is in geen velden of wegen te bekennen. Vallen al die knappe vrouwen echt op de rommelige brombeer of toch meer op zijn zonnige kasteel? "Apart en uitdagend en ook wel grappig", vindt Monique de afwezigheid van de heer des huizes. Really? Wat dacht je van onbeschoft, onaangepast en egoïstisch? Onduidelijk is hoe lang Albert precies is weggebleven, maar plots maakt hij weer zijn entree. Hij had ook nog een helder inzicht opgedaan bij zijn kinderen: het gaat niet om seks, maar om veiligheid en dat vindt hij bij Joyce. Kijken hoelang hij dat volhoudt. Niet zo lang, blijkt uit het voorstukje van de volgende aflevering. "Monique is ook wel heel leuk en nog mooi ook." Een vos verliest zijn haren, maar niet zijn streken.