B&B Vol liefde: Malgosia heeft snode plannen en Iris geeft René trap na

Op het kasteel van Albert maakt een ware jonkvrouwe haar opwachting. De Poolse Malgosia (50) voelt zich Assepoester en Albert voelt zich vooral de koning te rijk met de vrolijke powervrouw. Iris probeert een powervrouw te zijn, maar is gewoon gemeen.

Albert ziet een "zonnetje' binnenkomen als Malgosia in haar fleurige kledij de poort opent. "Oranje, want Nederland", lacht ze over de kleur van haar jurk. Als de sportieve kasteelheer zegt dat hij om 17 uur gaat hardlopen, is de coloratuursopraan door het dolle heen. Ze gaat mee, maar wel met een missie: "Als we ergens onder een boom kunnen rusten eventjes...", stelt ze voor. Ja ja rusten, zoenen wil ze hem. Onderweg trekt de kordate dame hem inderdaad mee onder een boom, maar een kus blijft uit. Wel vinden ze elkaar in de liefde voor hun kinderen. De klik galmt ondertussen door de kasteelgangen. "Een frisse verschijning", aldus Albert, iemand die niet alleen maar kirt: "Oh wat geweldig wat je hier gedaan hebt", verwijst hij nog even naar Marijke. 

René trekt in Griekenland zelf zijn conclusies: "Helaas heb je er niet bij verteld dat een rijbewijs een pré zou kunnen zijn en dat heb ik niet dus ik heb besloten om vandaag naar huis te gaan." Iris vindt het absoluut niet fijn dat het initiatief bij de goeiige goochelaar ligt dus deelt ze nog een paar sneren uit. "Het rijbewijs was de druppel maar de klik was er van mijn kant absoluut niet", begint ze. En: "Je hebt humor, maar het is niet mijn humor." De in paars joggingpak gestoken blondine besluit: "Ik denk dat ik wat te flamboyant ben voor jou en jij wat te saai voor mij." Iris heeft gelukkig iemand gevonden met wie ze wel een karaf wijn soldaat kan maken rond lunchtijd, terwijl ze een keer of acht het glas heft met willekeurige Grieken, die uiteindelijk zelfs half aanschuiven aan tafel. Yamas! Je moet er maar zin in hebben. 

Bij Arno en Emil verlopen de gesprekken nog steeds moeizaam, zeg maar gerust sáái. Zittend op een bruggetje vraagt Arno: "Wat is je eerste indruk zo?" Emil reageert flauw: "Over dit bruggetje? Of over ons?" De kalme Amsterdammer weet het nog niet zo goed. Hij vindt het maar stil en krijgt ook al geen complimentje over de afwas. Emil neemt niet zijn eigen koffieapparaat mee, maar heeft wel een andere tic: er zit een knetterscherp mes in zijn koffer, want "messen zijn altijd bot". Snacken doet hij nooit 's avonds en het boeiendste onderwerp dat langskomt is kennelijk de ontdekking van de pompoen: roosteren, soep maken, je kunt er van alles mee, leren we van Arno. Zoals Emil zelf ook zegt: de diepgang is ver te zoeken.

Ammarie, die eigenlijk gewoon Annemarie heet, laat bij Thijz, die in het echt Matthijs schijnt te heten, het hoofdje hangen. "Ik ben van nature wat meer afwachtend", klinkt het. De spanning loopt op bij het klussende drietal. Ammarie voelt zich het vijfde wiel aan de wagen. "Het gevoel van te veel zijn. Daar word ik niet blij van." En dan komen al snel de waterlanders. Kop op Ammarie, niet iedereen zit te wachten op zo'n dominante Hollandse die weet wat ze met een boor aan moet, oftewel een "klusmuts". De kijker ziet al lang dat de kunstzinnige Thijz helemaal niet zo'n duidelijke voorkeur heeft voor de alles oh zo goed bedoelende Helena. Ze raakt hem aan als ze kan, Ammarie doet ook voorzichtig een poging. En Thijz vindt het "gewoon raar" om ze allebei aan te raken. Zal hij snel een keus maken?