Charlotte (26) was verslaafd aan Ritalin: "Ik zou topcijfers halen, een schone kamer hebben, een perfect figuur"

Ritalin is goedkoop, makkelijk verkrijgbaar en het lijkt het perfecte middel om je staande te houden in de huidige prestatiemaatschappij. Niet voor niets neemt het gebruik onder studenten een grote vlucht: uit onderzoek van No Ties blijkt dat 11 procent een prestatieverhogend middel gebruikt, waarvan het aan amfetamine verwante ADHD-medicijn Ritalin verreweg het populairst is. Maar de risico's worden zwaar onderschat. De 26-jarige Charlotte weet daar alles van. Ze begon al op haar zestiende met het middel. "Ik wilde me een supermens voelen," vertelt ze in . "Met Ritalin, zo geloofde ik, zou ik niet alleen een geweldig goede paper kunnen schrijven, maar ook een betrokken teamlid zijn van het literaire tijdschrift waarvoor ik schrijf, een verantwoordelijke huisgenoot en een indrukwekkende stagiair. Ik zou steeds topcijfers halen, een schone kamer hebben, een perfect figuur…" Ze dacht bovendien dat het weinig kwaad kon. "Bijna al mijn studievrienden gebruikten het medicijn weleens. Sommigen alleen tijdens de tentamenperiode, anderen om gemotiveerd te blijven tijdens saaie cursussen."

Steeds meer Maar al snel ging het mis. "In eerste instantie gaf ritalin me alles waarop ik had gehoopt. Ik werd alert, alsof ik tien koppen koffie gedronken had. Het zorgde ervoor dat ik keihard ging. Maar binnen een week gaf de dosis van 10 mg ritalin me niet langer dat fantastische geconcentreerde gevoel. Ik besloot elke ochtend 20 mg te nemen. Vijf weken later nam ik dagelijks 80 mg. Soms at ik een mueslireep, maar vaker vergat ik om te eten. Mijn eetlust was totaal weg. Wel rookte ik sigaret na sigaret, omdat ik mijn mond en handen steeds moest bezighouden."

Bijwerkingen Het gehoopte succes bleef uit. "Ik haalde nachten door, maar studeerde niet beter. Vaak bleef ik hangen op één zin, en uren later stond er nog steeds niet meer dan dat op papier." Volgens Jellinek bevordert ritalin wel de motivatie, maar niet per se de kwaliteit van de kennis of het werk. Daarnaast heeft het middel bijwerkingen als uitstelgedrag, hoofdpijn, buikpijn, een gebrek aan eetlust, slapeloosheid en angstaanvallen."

Keerpunt Voor Charlotte kwam er een keerpunt. "Op een ochtend, na een slapeloze nacht en drie dagen slecht eten, bereidde ik me voor op de les door acht pillen te nemen. Te veel. Ik voelde paniek opkomen en schonk een glas wodka in. Ik schrok van mezelf en huilde mezelf in slaap. Toen ik wakker werd, vertelde ik mijn moeder en de psychiater alles." Toen ze stopte met het middel was ze maanden depressief, maar inmiddels gebruikt ze al drie jaar niet meer.

Bron(nen): Cosmopolitan