Wat helpt tegen het lijden tijdens de menopauze?

Ziekte, Gezondheid, gezondheidszorg
donderdag, 15 februari 2024 om 10:59
102936124 m normal none

Tijdens de menopauze kunnen vrouwen verschillende klachten ervaren, zoals opvliegers, nachtelijk zweten, stemmingswisselingen en vaginale droogheid. Er zijn verschillende manieren om deze klachten te verlichten. Welke zijn dat en wat helpt? En wat zijn de risico's?

Hormoontherapie

Hormoontherapie kan uitkomst bieden bij dagelijkse overgangsklachten. Deze therapie bestaat uit medicijnen die oestrogeen en meestal ook progestageen bevatten, en is verkrijgbaar in de vorm van pleisters, een spiraal of pillen. Hormonale substitutietherapie (HST) vervangt de hormonen die voor de overgang in grotere hoeveelheden aanwezig waren en kan helpen bij typische menopauzale ongemakken.

Niet-hormonale behandelingen

Voor vrouwen die liever geen hormonen gebruiken, zijn er alternatieven zoals leefstijlveranderingen, acupunctuur en homeopathie. Natuurlijke middelen zoals Bachbloesem kunnen ook ondersteuning bieden, aangezien deze 100% plantaardig en hormoonvrij zijn.

Voeding en leefstijladviezen

Een gezonde voeding en leefstijl kunnen bijdragen aan het verminderen van menopauzeklachten. Voedingsmiddelen zoals peulvruchten, fruit en ontstekingsremmende voeding worden aanbevolen. Voldoende beweging, een gezond gewicht nastreven en niet roken zijn ook belangrijke leefstijladviezen.

Natuurlijke supplementen

Er zijn diverse natuurlijke supplementen die kunnen helpen bij overgangsklachten, zoals fenegriek, lijnzaad, zwarte cohosh-wortel, dong quai, kuisboombes, rode klaver, ginseng en rhodiola.

Het is belangrijk om samen met een arts de verschillende opties te bespreken en een behandeling te kiezen die het beste past bij de individuele situatie en voorkeuren.

Wat zijn de risico's van hormoontherapie tijdens de menopauze

Hormoontherapie tijdens de menopauze kan effectief zijn in het verlichten van symptomen zoals opvliegers, nachtelijk zweten en vaginale droogheid. Echter, het gebruik van hormoontherapie brengt ook bepaalde risico's met zich mee. Deze risico's variëren afhankelijk van individuele factoren zoals leeftijd, gezondheidsgeschiedenis en de duur van de therapie. Hieronder volgt een overzicht van de belangrijkste risico's:

Risico's van Hormoontherapie

- **Verhoogd risico op borstkanker en baarmoederkanker**: Langdurig gebruik van hormoontherapie, vooral langer dan 5 jaar, is geassocieerd met een verhoogd risico op borstkanker en baarmoederkanker.

- **Trombose**: Het gebruik van hormoontherapie kan leiden tot een iets hoger risico op trombose, wat duidt op de vorming van bloedstolsels in de bloedvaten.

- **Hartaanval en beroerte**: Er is een verhoogd risico op hartaanvallen en beroertes, vooral bij vrouwen die hormoontherapie starten meer dan 10 jaar na de menopauze of bij vrouwen ouder dan 60 jaar.

- **Hart- en vaatziekten**: Bij vrouwen die al meer dan 10 jaar in de menopauze zijn, kan het starten van hormoontherapie leiden tot een verhoogd risico op hart- en vaatziekten vanwege de reeds verslechterde staat van de bloedvaten.

### Overwegingen

- **Individuele risicobeoordeling**: Het is belangrijk dat de beslissing om hormoontherapie te starten gebaseerd is op een zorgvuldige afweging van de voordelen en risico's, rekening houdend met de individuele gezondheidsgeschiedenis en voorkeuren.

- **Duur van de therapie**: Het streven is om de hormoontherapie te beperken tot de laagst mogelijke dosis en voor de kortst mogelijke duur om de symptomen te verlichten.

- **Alternatieven**: Voor vrouwen bij wie hormoontherapie niet geschikt is of die de voorkeur geven aan een niet-hormonale aanpak, kunnen andere behandelingen en leefstijlaanpassingen overwogen worden.

- **Jaarlijkse evaluatie**: Vrouwen die hormoontherapie gebruiken, dienen jaarlijks geëvalueerd te worden door hun arts om de voortzetting van de therapie te beoordelen en eventuele risico's te monitoren.

In samenvatting, hoewel hormoontherapie effectief kan zijn in het verlichten van menopauzale symptomen, is het essentieel om de potentiële risico's zorgvuldig af te wegen. Een open dialoog met een zorgverlener kan helpen bij het maken van een geïnformeerde beslissing die het beste past bij de individuele situatie en gezondheidsbehoeften.