Relaties: waarom maken we ruzie over niks?

Ruzie maken in relaties is vaak een taboe. Eén ding is zeker: alle stellen hebben ruzie. En dat is goed. Conflicten zijn nodig. Zonder wrijving kan een relatie niet groeien. In ruzies leer je veel over de ander, maar vooral leer je veel over jezelf en de staat van de relatie, schrijft de relatiedeskundige van de Frankfurter Allgemeine.

Kenmerkend voor deze geschillen is dat binnen enkele seconden ongelooflijk agressieve gevechten kunnen ontstaan ​​om niks, de afwas, het dopje van de tandpasta, de tv. De toon wordt schel, de emoties lopen hoog op. Iedereen wil gelijk hebben en als winnaar het veld verlaten. Het elkaar scherp bestoken gaat door totdat iemand het slagveld uitgeput of ontploft van woede verlaat. Het conflict is echter nog niet voorbij, het staat alleen maar stil. Tot het volgende ruzie, die dan op dezelfde manier verloopt. Een stel dat op deze manier ruzie maakt, zit gevangen in een communicatieve vicieuze cirkel.

Achter de wederzijdse verwijten en beschuldigingen schuilt een gevoel dat de twistende partijen zelf niet willen toegeven: angst voor verlies. Wat betekent het als de ander zich niet gedraagt ​​zoals verwacht? Kun je nog op hem of haar vertrouwen als je het zelfs over de kleinste details niet eens kunt worden? Is je partner niet de soulmate, betrouwbare persoon die je wenst? Hoe kan het dat de persoon die je zo goed denkt te kennen ineens opvattingen heeft die je totaal vreemd zijn? Plots is het daar: de angst dat er iets zou kunnen zijn dat je scheidt. Om te voorkomen dat het overweldigend wordt, moet het worden afgeweerd.

Aan het begin van een relatie zijn stellen tolerant over hun verschillen. Ze zijn ervan overtuigd: "Dat kan anders". Na verloop van tijd verliezen ze echter het geduld met de meningen of het gedrag van hun partner. Je komt er achter dat de ander niet totaal zal veranderen. In de loop der jaren neemt het besef dat je de relatie niet naar je hand kunt zetten toe tot een razernij van teleurstelling: "Waarom ben je niet zoals ik wil dat je bent?"

Dergelijke vicieuze geschillen eindigen meestal wanneer een paar zich realiseert: ons conflict over banaliteiten is eigenlijk een ruzie over 'wij'. Als de focus verschuift van "Je hebt geen gelijk!" naar "Ik ben bang dat je me ontglipt", ontspant de situatie. En ook de manier van over verschillen praten ontwikkelt zich positief. Want alleen zonder angst voor verlies kun je echt ruzie met elkaar maken.

Bron(nen): Frankfurter Allgemeine Zeitung