De hele crisis ligt aan mannelijk haantjesgedrag, schrijft Anne Silbert op de economen-site Voxeu. Als mannen risico lopen, vinden ze dat fijn. Als ze een risico lopen en de afloop is goed, dan voelen ze zich extra fijn. Kwestie van testosteron.
Een baanbrekende studie van de psychologen Coates en Herbert onder zeventien mannelijke handelaren op de derivaten markt in de Londense City liet zien dat de testosteronspiegel bij handelaren die een goede dag hadden gehad hoger was dan gemidddeld. Logisch: mannen voelen zich sinds mensenheugenis goed als ze met een welgemikte bijlslag een mammoet hebben geveld. 'Me Tarzan, you Jane. Maar, en nu komt de oorzaak van de econmische crisis, als mannen regelmatig een verhoogde testosteronspiegel hebben, raken ze daaraan verslaafd, dan willen ze dat steeds opnieuw. Het zou er toe kunnen hebben geleid dat al die mannen op al die beurzen en financiele markten (vrouwen ontbreken daar hoegenaamd) alsmaar meer risico namen. Ze wilden steeds een nieuwe en heftiger kick. Een andere studie heeft al eens afdoende aangetoond dat mannen sowieso teveel zelfvertrouwen hebben op financiele markten, veel meer dan vrouwen, en veel meer dat rationeel verklaarbaar is. De combinatie van die twee gegevens heeft er toe geleid dat mannen op de financiele markten steeds grotere risico's namen, geleid door hun oerdriften, terwijl hun hersenen allang wisten dat het eind onvermijdelijk was. De markteconomie gaat er van uit dat mensen rationeel handelen. Dat is een raar uitgangspunt. Ook in dit geval. En het eind van het verhaal? Een wereldcrisis, banken genationaliseerd, werkloosheid alom. En wie weet wat nog meer.