Bij de tsunami en Haïti werd meer geld ingezameld dan de hulpverleners op konden maken, schrijft Foreign Policy terecht. En nu gebeurt er iets dat misschien wel erger is (al zijn die vergelijkingen "de Ergste Ramp van De Eeuw een beetje raar) en nu komt er niets op gang. Amper in Nederland, niet in de VS. Hier staat een verzameling video's van de tsunami. Een ijverige internetter heeft de ergste bijeen gebracht. En ze zijn erg. En hier van Haïti. Pakistan is een ramp die wel erg is, maar er niet zo erg uitziet: niet televisiegeniek genoeg. Dat ingestorte presidentiële paleis en die toeristen die op een youtube-filmpje moesten rennen voor hun leven zetten aan tot geven. Een verdronken os niet. Maar, zegt Foreign Policy, het is ook iets anders. Het probleem is ook Pakistan. Niemand houdt van Pakistan. Het is het land dat het dichtst komt bij het cliché van een derde wereld land zonder wetten, met een atoombom, waar het geld verdwijnt in de zakken van de rijken en de leiders vooral bezig zijn met zichzelf. Pakistan heeft geen goede PR. India wel. Daar gebeuren ook vreselijke dingen, maar de PR is beter: het is het land van de toekomst, en van de meditatie en van de thee. Pakistan is het land van de rampen, van de extremisten en van de atoombom in handen van griezels. En daar worden die mensen die hun os kwijt zijn, en daarmee hun toekomst, het slachtoffer van
Bron(nen): Foreign Affairs
